Boekindruk Ellewoutsdijk dorp aan de Honte. Auteur J. de Ruiter. Uitgegeven, in opdracht van het Gemeentebestuur van Borsele, door de Koperen Tuin in 2003. ISBN 90-76815-14-3. Het boek is verkrijgbaar bij de gemeente Borsele en bij de boekhandel voor de prijs van 19,50. Afb. 1. De monumentale voorgevel van 'Zorghvliet'. (Foto uit het boek.) Het is het 10e boek uit de reeks dorpen in de Gemeente Borsele. Enigszins verlaat, maar beter laat dan nooit, besteedt 'De Spuije' aandacht aan dit boek dat gaat over het bijzondere dorp op de Bevelanden. De schrijver maakt duidelijk dat een groot gedeelte van de 1000-jarige geschiedenis van het dorp in nevelen gehuld zal blijven. Vooral bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn hier debet aan. Zelfs over de naamgever van het dorp, de heer Elewoud, is niets bekend. Ellewoutsdijk is ontstaan als een van de dorpen op het eiland Borselen. Een terp dorp dat zowel van strategisch als econo misch belang was. Het was een ringdorp met de kerk in het midden en de huizen er omheen gegroepeerd. In de loop van de geschiedenis heeft het dorp een aantal ambachtsheren gekend. Op het eind van de 19e eeuw kwam het ambacht in het bezit van de familie Van Hattum. Ooit stond in het dorp ook een kasteel, waarvan de eerste vermelding stamt uit 1317. Wegens gebrek aan een goede bestemming kwam het snel tot verval en bleef er uiteindelijk niet veel meer over dan een bouwval. In 1822 ontstond de buitenplaats Zorghvliet. Sedert 1888 werd het, het zomerverblijf van de familie Van Hattum. Zij hebben het verder uitgebouwd en omgeven met prachtige tuinen. De Katholieke Illustratie geeft in 1929 in een artikel een prachtige omschrijving van de buitenplaats: 'De witte steen en de talrijke grillige torentjes en uitbouwtjes doen denken aan een Moorsch paleis; het staat er als een koning in een vreemd land; eenzaam en vergeten.' Als je naar de foto's in het boek kijkt, kun je de schrijver van het artikel alleen maar gelijk geven. Het is jammer dat in oktober 1944, bij de bevrijding van Zuid-Beveland, van de buitenplaats niet veel meer is over gebleven dan een rokende puinhoop. Het 'Moorsch paleis' werd vervangen door een jachthuis en een villa. In de kronieken vanaf de 18e eeuw wordt het dorp vele malen beschreven als: 'een voornaam dorp, met een vervallen ver dwenen kasteel, een haven met overzet veer, een ambachtsheer, een kerk met een zware toren en een molen'. In de 19e eeuw kreeg het dorp een fort aan Afb. 2. Zuidzijde van kerk en toren omstreeks 1925. (Foto uit het boek.) 31

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2004 | | pagina 33