Bevelands heem op het Internet
en gebrandmerkt en de kosten van het pro
ces betalen.
De gehele levensloop van Anna werd tij
dens de rechtszitting door de verdediging
geschilderd. Ze was in 1768 met Pieter in
Asch, in de buurt van Brussel, getrouwd.
Ze had een slecht huwelijk en ze moest uit
Brussel vertrekken omdat ze daar met
haar man de kost niet kon verdienen.
Bovendien was Pieter ziekelijk en niet in
staat veel binnen te brengen. Hij was een
humeurig mannetje, zodat de huwelijks
liefde allengs veranderde in huwelijkshaat.
Hij was een dwingeland die eiste dat zij de
gestolen zaken verborg, beleende en ver
kocht. Hij werd steeds onverdraaglijker en
zij moest nu zelf op dievenpad en werd
gedwongen bonen van het land te stelen.
Zij verklaarde dat het voor haar de eerste
keer was dat ze gestolen had. Van de
andere gestolen spullen wist zij niet waar
die vandaan kwamen. Zij was van plan
geweest van hem te scheiden, maar
vreesde de oude dag alleen te moeten door
sukkelen.
Pieter had haar die betreffende nacht op de
Monnikendijk alleen gelaten: ze was louter
meegenomen als lastdier. Zij moest de
bonen naar de stad vervoeren en het kon
haar niet verweten worden dat ze mede
plichtig was.
De verdediger voerde tijdens het proces een
oude rechtsgeleerde ten tonele, ene profes
sor Voet, die stelde dat iemand die niet
opzettelijk het voornemen had om te hel
pen bij diefstal daaraan niet schuldig was.
Bovendien gold dat wie eetwaren stal min
der dief was dan wie wat anders meenam.
(Heb ik dat niet recentelijk ook een bis
schop horen zeggen?)
Anna had Pieter ook afgeraden te stelen en
zij kon het gestolene niet aan de rechtma
tige eigenaar teruggeven omdat zij die niet
kende. Pieter had volgens de verdediging
keihard gesteld dat dat haar zaken niet
waren. Dat hij zweeg kwam niet doordat
hij zoveel van haar hield.
Burgemeesters en schepenen veroordeel
den Anna uiteindelijk tot geseling, verban
ning en betaling van de kosten. Pieter
wachtte zijn vonnis niet af; hij verhing zich
aan een aan repen gescheurde paardende
ken. Hij moest overgeleverd worden aan de
scherprechter en zijn dode lichaam moest
worden opgehangen aan de galg op het gal
genveld als afschrikwekkend voorbeeld.
Bron: RAZE 1575. folio 141 t/m 144.
Het is al weer een tijdje geleden dat we
een, voor de liefhebbers van streekgeschie
denis, aardige website onder de aandacht
konden brengen. Op de onderstaande site
vindt u nieuws, videobeelden en informatie
over de geschiedenis van Oud-Sabbinge.
Met dank aan Hans de Vos.
http://www.cineac.tv/nbcinema/sabbinge/
29
