Bevelands heem op het internet Hij ging werken op de secretarie van de gemeente 's-Gravenpolder, als volontair. Na een paar jaar werd hij ambtenaar te Kloetinge, zijn geliefde Kloetinge. Hij was toen al sterk in de geschiedenis van Kloe tinge geïnteresseerd en in het gemeente- krantje schreef hij stukjes over vroeger. Het verleden was voor hem niet afgesloten, het leefde voor hem. De artikeltjes werden graag gelezen en bezorgden hem in Kloe tinge de bijnaam "Van Vroeger'. Na de herindeling van 1970 werd hij amb tenaar cultuur bij de gemeente Goes. Cultuur lag hem erg aan het hart; hij hield van mooie dingen. Een aanstelling als cul tureel ambtenaar bood hem mogelijkheden zich verder te ontplooien. Toch had hij het ook niet altijd makkelijk bij de gemeente. Hij kende alle boeren van Kloetinge goed. Dat kwam van pas toen we besloten, in de jaren zeventig, alle veldnamen van Kloetinge te noteren. Twee winters lang bezochten we met oud kaartmateriaal vrij wel alle boeren uit de voormalige gemeente Kloetinge, van de Kattendijksedijk tot de Zaaidijk. Honderden en honderden namen noteerden we. Daarna hebben we, samen met anderen, nog heel veel avonden op het gemeentearchief doorgebracht met de transportakten vanaf de zeventiende eeuw. Maar helaas, het aantal potentiële lezers werd zo laag ingeschat en het manuscript was zo groot geworden dat het nooit uitgegeven is. Financieel niet verantwoord. Maar de namen liggen gelukkig vast. Hij had een grote kennis over Kloetinge, maar hij was vooral verzamelaar. Thuis had hij prachtig antiek glaswerk, fraai Chi nees porselein, bijzondere prenten, oude munten en ander mooi antiek. Met anti quairs bouwde hij goede relaties op die meer waren dan alleen zakelijk. Voor zijn collectie kocht hij een prachtig kabinet en een porseleinkast. In de jaren zeventig liet hij zijn huis, de vroegere ouderlijke woning, opknappen en terugbrengen in oude staat. Zijn verzamelingen kwamen nog beter tot hun recht. Een heel bijzon dere verzameling wordt gevormd door pas foto's van Kloetingenaren. Kennelijk peu terde hij van identiteitskaarten en paspoorten na inlevering bij de gemeente, de pasfoto's los. Hij schreef achterop de naam en geboortedatum en bewaarde ze in een sigarenkistje. Een zeldzaam bezit, een compleet dorp in beeld! Reeds bij zijn leven schonk hij zijn verza melingen prenten aan het archief, zijn por selein- en glascollectie en het meubilair gingen naar het museum, waar het waar devolle onderdelen van de collectie zijn. Na zijn overlijden kwam ook meubilair naar het museum. Kloetinge speelde in zijn leven een grote rol en hij was maar wat boos toen, ten gevolge van een indeling in postcodegebie- den, hij plotseling in Goes woonde. Hij heeft er nog tegen geprotesteerd, maar dat mocht niet baten. Gelukkig had hij in zijn keuken nog een oud, zwart houten grens- bordje met in witte letters 'Kloetinge' erop geschilderd. Zo stond zijn huis toch nog in Kloetinge. Ook dit bordje bevindt zich nu in het museum en houdt daarmee de gedachte aan Adriaan Blok levend. In de vorige Spuije hebben we melding gemaakt van een site waar u nieuws, videobeelden en informatie over de geschiedenis van Oud-Sabbinge kon vinden. De heer J. Kleinepier laat ons weten dat dit adres gewijzigd is in: www.oud-sabbinge.nl 18

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2006 | | pagina 20