Retour Völckerdorp: een wandeling Cees de Vries Komend vanuit Woensdrecht, het laatste stukje Brabant net voor de Zeeuwse grens, daal je de Brabantse wal af en sla je aan het einde van de Dorpsstraat linksaf. Aan de rechterkant zie je dan het café met de uitnodigende naam 'Non plus ultra': verder kan niet, het uiterste is bereikt. De naam van het café houdt een belofte in, maar ook een waarschuwing. Geniet van onze Bra bantse gemoedelijkheid en gastvrijheid maar ga vooral niet verder. De reis zit vol hindernissen, de bestemming is ongewis en de gevaren liggen op de loer. Ondanks de uitnodiging, het vaak dorstige weer en de gegeven waarschuwing kunnen sommigen de verleiding weerstaan en gaan door in westelijke richting, de richting van de delta. Al na korte afstand komt er iets van de waarschuwing uit en wel in de vorm van een enorme windturbine. Windturbines hebben de eigenschap om hoog boven het landschap uit te steken, zeer milieuvriende lijk te zijn en een schone vorm van energie te produceren. Deze zestig meter hoge molen, die in staat is om zeshonderd huis houdens van stroom te voorzien, is echter midden op een akker van een boerenbedrijf gebouwd, zonder enig planologisch inzicht en daardoor zeer horizonvervuilend. Even verder aan de linker kant van de weg zie je het Ambachtshuis liggen, wat in de volksmond ook wel het jachthuis of kasteel tje genoemd wordt. Dit ambachtshuis dateert van ongeveer 1750 maar is door Ferdinand Hombach, een rentmeester van Völcker van Soelen, in 1904 volledig gerenoveerd; zeg maar herbouwd. Het herbouwde ambachtshuis is dienst gaan doen als kantoor van de rentmeester en werd verder gebruikt als jachthuis, waarbij na de jachtpartijen uitbundig werd gefeest, in gezelschap van Woensdrechtse en Antwerpse schonen en overgoten met vaten bier en ankers wijn. Een bacchanaal dus en een prachtig stukje historie aan de rand van het Zeeuwse landschap. Na dit positief intermezzo gaan we weer verder en komen bij een picknickplaats. Dit plekje is gesitueerd bij de ingang van een varkensmetropool. Een onwaarschijnlijk groot bedrijf waar duizenden varkens wor den gehouden en vetgemest. Het Brabants Landschap heeft bij de picknickplaats een bord neergezet met enige uitleg over het varkensbedrijf. "Van zaadje tot karbo- naadje' luidt de titel van het opschrift! Hierna kruisen we de A 4, de snelweg rich ting Antwerpen en na enkele honderden meters, gaande door de Van der Duinspol der, bereiken we de Damespolder en zijn dan op Zeeuws gebied. Vroeger was onge veer hier de poort van Zeeland, waar je vanuit de bossen en heuvels van het Bra bantse landschap terecht kwam in het geweldige licht van de delta, met zwevende dorpjes en stadjes tussen lucht en water. Tegenwoordig is de poort van Zeeland de A 58 en je merkt met een snelheid van 120 km per uur niet of nauwelijks enig ver schil, of het moet de assimilatieverlichting van de kassen in de Bathpolder zijn, of de feestverlichting van de Antwerpse havens. Even voorbij de Dameshoeve vinden we aan de rechter kant nog een sluisje waarbij op of omstreeks 1885 een haventje met spuikom is gebouwd. Het betrof hier een Afb. 1. Völckerdorp 2006. (Foto C. de Vries.) 19

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2006 | | pagina 21