Engeland onder Victoria heerste crisis in de katoenindustrie. Voor het einde van 1862 waren ruim 485.000 van de ongeveer 500.000 arbeiders in Lancashire door de blokkade van katoen vanwege de burger oorlog werkloos en aangewezen op de aal moes van de particuliere liefdadigheid. Maar juist daar werd het boek van Beecher Stowe, Uncle Tom 's Cabin, een ietwat melodramatische beschrijving van de ellende van de negerslaven, gelezen. In Nederland regeerde koning Willem III die volgens de geheime dagboekaantekeningen van minister A.W.P. Weitzel de omme zwaai van zijn vader in 1848 beschouwde als desertie. Willem II was aanvankelijk tegen een herziening van de grondwet, ingediend door Thorbecke in 1844. Door de revolutionaire gebeurtenissen in het bui tenland veranderde hij in 24 uur van con servatief naar liberaal en verzette zich niet langer ten een grondwetswijziging. Willem III werd zelf beschreven als 'koning gorilla', dit vanwege zijn grillige karakter. De tweede helft van de negentiende eeuw was een periode van ongekende ontwikke ling. Er werd veel gedaan aan openbare werken. Spoor-en waterwegen werden aan gelegd en gegraven. In Zeeland betekende dit het kanaal door Zuid-Beveland, het kanaal door Walcheren en de spoorlijn Roosendaal-Vlissingen. Deze openbare wer ken waren een ongekende ontsluiting van het geïsoleerde Zeeland. De telegraaf, de telefonie en ook de posterijen maakten een geweldige ontwikkeling door. Nederland kwam terecht in de vaart der volkeren. De nationale politiek wilde van Vlissingen Nederlands voornaamste havenplaats maken. Vlissingen werd een kostbare mis lukking maar het hield er wel een scheeps werf met droogdok aan over. Rotterdam kwam zonder overheidsingrijpen dankzij de Nieuwe Waterweg binnen enkele decen nia op als grootste haven van het land en later van de hele wereld. De Nieuwe Waterweg werd overigens niet gegraven om Rotterdam toegankelijker te maken. Deze waterweg werd aangelegd om de grote rivieren beter te laten stromen en afwateren, en was onderdeel van een veel groter project. Er moest een einde gemaakt worden aan de talloze overstromingen in het rivierengebied. Op het gebied van de sociale verzekering zag de Duitse kanselier Bismarck zich aan het einde van de negentiende eeuw genood zaakt een aantal sociale verzekeringswet ten in te voeren. O.a. ouderdomswet, onge vallenwet en werkloosheidswet. De uitkeringen waren afgestemd op het gederfde loon. Het stelsel is de geschiede nis ingegaan als het Bismarckstelsel. Nederland is niet achtergebleven bij de ontwikkelingen om haar heen maar alles is hier wel enkele decennia later tot stand gekomen. Wim: 'W.F.K. Lenshoek werd in 1887 aan gesteld als secretaris bij de gemeente Wolphaartsdijk maar nam datzelfde jaar weer ontslag. Hij vond zijn beloning voor de werkzaamheden te mager en bovendien verdiende zijn enige ondergeschikte een hoger salaris. Hij volgde zijn vader en grootvader niet op in hun vele bestuurlijke functies maar legde zich toe op de adminis tratie van onroerende goederen in opdracht van derden. Hij woonde van 1887-1891 in 's Heer Arendskerke, van 1891-1899 in Goes, vestigde zich in 1899 als agrarisch ondernemer en rentmeester in Kloetinge, en behartigde vanuit het pand Geertes- plein 1 zijn eigen landbouwbelangen en die van anderen. Wel is hij vanaf 1892 tot en met 1899 gemeenteraadslid en wethouder te Goes geweest. In het begin van zijn carrière heeft hij zijn broer, de eerdergenoemde kleine Egbert Petrus, in 1888 al advocaat en procureur te 's Heer-Arendskerke, moeten redden wegens zijn falen op het domein van de Sancta Financia. W.F.K. heeft zijn broer verbannen naar Transvaal om nooit meer terug te komen. E.P. heeft Nederland inderdaad nooit meer gezien en is in het verre Zuid-Afrika op vrij jonge leeftijd overleden. Wel is aldaar nog een kopje (heuvel) naar hem vernoemd'. Het was midden in een periode waarin het met de akkerbouw op de zeeklei bergaf waarts ging. De grote landbouwcrisis 7

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2007 | | pagina 9