War#i
JFredrik
Hftidrtl:
hock
K^iu-t j p v«n dc* Fortrn
l allo KZi-IS Scuass
[FttEDjRIK 1ÏKNDIUK
hi W K-ftN .S H OKK Ant*
ifj\v <vw vevrmUM
r>r/t
tWj&e*w&r fa f-in fat
os Jc fUttfu/Jd'Uie/Ztr*
]sh:'V'h
-id Uf.J -
V
Afb. 2. Ligging van de forten Lillo en Liefkenshoek. (Foto uit het boek.)
hoogte van de beide forten. De effectiviteit
van deze barrière werd versterkt door het
stationeren van enkele oorlogsschepen
(zgn. wachtschepen) van de Admiraliteit
van Zeeland. De greep van de Republiek op
het handelsverkeer naar en vanuit Antwer
pen duurde bijna twee eeuwen.
In 1588 besloot de Raad van State om het
bestuur en beheer van Lillo en Liefkens
hoek te delegeren aan de Gecommitteerde
Raden van Zeeland. Dit gebeurde op prak
tische gronden. Middelburg was dichterbij
dan Den Haag. Wel bleven de beide forten
formeel onderdeel van de Generaliteit
(onder meer qua financiering) en werden
zij bestuurd in naam van de Staten-Gene-
raal. Tot de overdracht van de forten in
1786 aan Oostenrijk bemoeide het Zeeuwse
gewest zich intensief met deze vestingen.
Kort na het ingaan van het Twaalfjarig
Bestand (1609-1621) werd het fort Lillo
ingrijpend gerenoveerd. In de periode
1621-1648 beraamde de Spaanse legerlei
ding nog een aantal - overigens mislukte -
plannen om Lillo te veroveren. In 1648
kwam een einde kwam aan de Tachtigja
rige Oorlog. De forten Lillo en Liefkens
hoek bleven in het bezit van de Republiek
en zij behield het recht om de Schelde
gesloten te houden voor de zeevaart. Wel
mocht de rivier gebruikt worden voor han
dels- en passagiersvervoer tussen de Noor
delijke en de Zuidelijke Nederlanden.
In de tweede helft van de zeventiende eeuw
en tijdens de Spaanse Successieoorlog
(1700-1713) ondernamen ook Franse troe
pen vergeefse pogingen om deze vesting
werken in hun bezit te krijgen. Na 1713
behoorden de Zuidelijke Nederlanden tot
de Oostenrijkse Nederlanden. De forten
kregen bestuurlijk gezien een nieuwe
omringende autoriteit.
Tijdens de Oostenrijkse Successieoorlog
36
