Afb. 1. De 'geknakte' foto, Santje de Dreu in
klederdracht. (Alle afbeeldingen: collectie
J. de Dreu.)
met de dominee, legde hem haar plannen
voor en liet hem de advertentie zien.
'Dat is nietje eigenlijke keus, als ik je zo
hoor, Santje', zei hij. Nee, dat was het niet,
maar het zou een eerste stap kunnen zijn,
om dat wat haar voor ogen stond, te berei
ken.
'Je moet eens even wachten met sollicite
ren', zei de dominee. 'Ik heb een studie
vriend, die is predikant-directeur van het
Hervormde Diaconessenhuis in Amster
dam. Ik wil bij hem wel eens informeren
wat de mogelijkheden daar voor je zouden
kunnen zijn, als je dat goed vindt natuur
lijk.'
Santje hoefde daar niet over te denken, dit
was een mogelijkheid waarvan ze niet had
durven dromen. Als de dominee die moeite
wilde nemen, dan zou ze hem heel dank
baar zijn.
Na enkele weken kwam bericht van de
dominee, hij had een schrijven van zijn
vriend uit Amsterdam ontvangen. Santje
moest maar een brief schrijven aan de
besturende zuster van het Diaconessenhuis
aan de Overtoom in Amsterdam, er waren
mogelijkheden om haar wens in vervulling
te laten gaan. Dolgelukkig schreef Santje
een brief en al snel ontving zij bericht
terug. Ze werd uitgenodigd om te komen
voor kennismaking.
Kennismaking, dat betekende, vijf dagen
naar Amsterdam. Het Diaconessenhuis
ging gedegen te werk, ze wilden weten wat
voor vlees ze in de kuip zouden krijgen. Vijf
dagen, dat betekende, twee dagen reizen
en de andere tijd doorbrengen in het Diaco
nessenhuis, gesprekken voeren met diverse
mensen en meehelpen in de huishouding
enzovoort.
Zij zou worden afgehaald aan het station.
Er zou een koetsje klaar staan. En of San
tje maar wilde berichten, hoe laat zij aan
zou komen en waaraan zij te herkennen
was. Het laatste was geen probleem, ze
was gekleed in de protestantse Zuid-Beve-
landse dracht, dus gemakkelijk herken
baar.
Naar het Diaconessenhuis in Amster
dam
Het grote avontuur zou beginnen, met de
trein naar Amsterdam. Wat een onderne
ming voor iemand die nooit verder was
geweest dan Middelburg en Bergen op
Zoom.
Ze werd ontvangen door zuster Jenny, een
oudere Diacones, het hoofd van de jonge
zusters. Zuster Jenny bekeek haar bewon
derend, zo'n sollicitante had ze nog nooit
gehad. Ze wees haar de plaats waar ze de
komende nachten zou slapen en vervolgens
begon de kennismakingsronde. Eerst de
besturende zuster, een adellijke dame, die
nu directrice genoemd wordt. Vervolgens
naar het hoofd van de eetkamer onder
wiens leiding zij de andere dag hand- en
spandiensten zou moeten verrichten.
Overal waar zij kwam werd ze door ieder-
3
