De Slabbekoornpolder, een polder in de Zwake Bas Chamuleau In het begin van de dertiende eeuw was de Zwake een belangrijke zeearm, die de eilanden Borselen en Zuid-Beveland van elkaar scheidde en die gevoed werd door het water uit de Honte en de (Ooster)- Schelde. Door landverlies in de mondingen van zowel de Honte als de Oosterschelde werd in die gebieden het waterbergend vermo gen steeds groter, zodat minder water in de Zwake terecht kwam. Hierdoor namen de stroomsnelheden geleidelijk af, zodat het meegevoerde slib en zand makkelijk konden bezinken, zeker op luwe plaatsen, zodat er uitgestrekte schorgebieden ont stonden, die alleen nog maar bij extreem hoog water of zware stormen onder water kwamen te staan. Inpolderingen De machtspolitiek van de opeenvolgende graven van Holland, was die van 'verdelen en heersen'. Door het verlenen van gun sten en voorrechten werden op die wijze de locale machthebbers gepaaid. Wanneer die plaatselijke potentaten het echter verbruid hadden bij de graaf, werden ze zonder pardon verbannen uit het land en vielen hun bezittingen en rechten terug aan de grafelijkheid en naar de rechtsgewoonten uit die tijd werden zelfs hun huizen (kas telen) verbrand of afgebroken. Hun bezit tingen werden dan dikwijls door de graaf weer aan andere gunstelingen uitgegeven. Wanneer de verbannen families na verloop van tijd weer in genade werden aange nomen, zwoeren ze weer trouw aan hun OVERZICHTSKAART BEHOORENDE TOT OEN LEGGER OER WEGEN IN DE GEMEENTE HOEDEKENSKERKE ALS BEDOELD IN ART. 30 SUB 3 VAN DE WEGENWET. VERKLARING DER TEEKEMS. E>IJK OP ÜE. KRUIM VAn E.EM XHjK &ELE.<AE.M WE<* Afb. 1. Kaart behorende bij de zogenaamde Wegenlegger, 1932. (Collectie Gemeentearchief Borsele. Alle afbeeldingen uit: Kwadendamme, dorp aan de Quaadendam', door J. de Ruiter, Goes, 2005.) 28

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2009 | | pagina 32