één voor één te voorschijn: Hans, ongeveer
mijn leeftijd, Marieke, een knappe blonde
jongedame, Edmond die nog heel jong was
en Else, een knap jong meisje. Ze keken
me allemaal aan alsof ik van Mars kwam.
Davis, mijn oppasser, was er ook bij. De
hele familie sprak Engels, wat erg bemoe
digend was.But you all speak English'
zei ik. 'Of course'antwoordden ze. Toen
dacht ikhier wil ik mijn kwartier maken'
en ik vroeg wie ik moest hebben om te
vragen om hier te mogen verblijven. Hans
antwoordde dat ik met zijn moeder moest
spreken. Op dat moment kwam de vrouw
des huizes zelf te voorschijn en moesten we
allemaal hard lachen omdat iedereen in de
hall perfect Engels stond te praten. Vanaf
het eerste moment dat ik haar zag klikte
het tussen ons. Ze was als een soort moeder
en zorgde geweldig voor me. Daarna ging
ik weer terug naar Brugge om te melden
dat het voor elkaar was. Vervolgens ging ik
met duizend commando's terug en werden
we zonder veel problemen gelegerd. Ik kan
me zelfs herinneren dat ik een compliment
kreeg voor het voorspoedige verloop van de
operatie.
Daarna belandden we in gewone routi
nezaken. Het hoofdkwartier van de Ver
bindingsdienst betrok een gebouw schuin
tegenover de kerk 41 en als ik niet aan het
werk was dan was ik in het huis van de
familie. Ze waren beide dokter en zeer aar-
Afb. 5. Goes: Noordwestzijde van de Grote Markt, tijdens de bevrijdingsfeesten - eind oktober
1944. Foto: Huybregtse te Goes. (Collectie Gemeentearchief Goes.)
17
