leidt de aandacht niet af van het kostuum.
Je wilt je collectie op een zo aantrekkelijk
mogelijke manier presenteren.'
Hoe kom je aan de titel
'De titel is herkenbaar als devies. Ieder
een weet direct dat het een deviatie is op
'Eendracht maakt Macht'. Eendracht was
trouwens in de drachten ver te zoeken.
Rond 1900 waren er dertien verschillende
kostuums in Zeeland. Je zou beter kun
nen spreken van 'Eenheid in verscheiden
heid'. Maar uiteindelijk kun je daar niet
mee aankomen. Echter 'Eendracht maakt
Pracht' is een motto dat aanspreekt.'
Waarom een bezoek brengen aan 'Eéndracht
maakt Pracht
'Dit is een unieke tentoonstelling. De sie
raden die we tentoonstellen, zijn van
grote kwaliteit, 't Is heel lang geleden
dat er zoiets bij elkaar gebracht is bin
nen één tentoonstelling. Streeksiera-
den, afkomstig uit grote gedeelten van
Zeeland. De door die ene particulier
in bruikleen afgestane stukken, plus
een aantal aanvullende zaken van
een andere particulier, vormen samen
een bijzondere collectie. Kwaliteit en
kwantiteit bij elkaar! We hebben ook
een fotosessie georganiseerd, in samen
werking met de Stichting Zeeuwse Kle
derdrachten. Daarbij hebben we de kos-
tuums afgebeeld, waarvan de sieraden
worden geëxposeerd. Voor ingewijden
is dat duidelijk, maar voor niet-inge-
wijden wordt het complete plaatje, des
gevraagd, uitgelegd. In samenwerking
met juwelier Minderhoud uit Westka-
pelle en Arnemuiden hebben we deze
tentoonstelling kunnen completeren
en realiseren. Als klap op de vuurpijl
kregen we een paar weken voor de ope
ning een schenking aangeboden door
goudsmederij Fabery de Jonge uit Goes:
oude werktuigen en instrumenten uit
hun oude goudsmeedwerkplaats, waar
mee onder andere de streeksieraden
vervaardigd werden. Zo zie je dat er
voordat alles klaar is nog heel wat bij
kan komen aan materiaal.'
Teloorgang van de klederdrachten
'Anno 2009 kom je op Zuid-Beveland nog
aan een twintig vrouwen die de dracht, het
zij katholiek, hetzij protestants, dragen. Bij
de mannen is er niet een meer te vinden,
alhoewel de laatste man toch de eenen
twintigste eeuw nog heeft gehaald. In 2004
overleed de laatste man in klederdracht.
Maar de vrouwen zijn allen hoogbejaard en
je ziet ze niet meer in het straatbeeld. De
teloorgang tekende zich al afin de jaren
twintig van de vorige eeuw. Op schoolfoto's
van toen zie je dat er steeds minder kinde
ren in dracht op afgebeeld stonden. Zo zette
zich dat voort bij ouderen. De katholieke
vrouwen zijn nog iets langer doorgegaan
met het dragen van de dracht dan de pro
testantse vrouwen.'
22
