-A bij de telegraaf van Chappe, indicateurs. De andere varianten werkten volgens het sluiterprincipe. Beweegbare panelen in een frame die onafhankelijk van elkaar konden draaien. Een verticaal paneel was zicht baar en horizontaal niet-zichtbaar. Met een systeem van katrollen en touwen konden de onderdelen worden bewogen zodat de telegraaf verschillende, in een codeboek vastgelegde, standen kon aannemen. De bediening was in handen van een telegra fist, die op gezette tijden met een 'krach tige' verrekijker91 de stand van zijn 'buur'- posten controleerde. Het missen van een sein of het niet correct overseinen, werd bestraft met forse geldboetes. Geheimhou ding van de berichten met de Chappe tele graaf was verzekerd omdat de bedieners niet op de hoogte waren van de betekenis van de symbolen die ze doorstuurden. De berichten waren gecodeerd en alleen op de start- en eindpunten van een lijn was een codeboek aanwezig.10' De bedieners kenden alleen de speciale tekens die duiden op sto ring/pauze en het niet kunnen verwerken van een sein. Hoewel de bediening van de meeste telegraafposten door één persoon kon worden verzorgd waren er vaak meer dere personen aanwezig. Die bedieners waren vaak mannen die gewond uit het leger waren gekomen. Omdat ze hier al een kleine toeslag voor kregen, hoefden ze niet veel loon meer te krijgen voor het tele- graafwerk. buiten, maar ook binnen Frankrijk al snel alternatieve systemen, vooral gericht op de kusttelegrafie.11' In Engeland was er de sluitertelegraaf van Lord Murray (1761- 1803), die daarmee voortborduurde op het ontwerp van de Zweed Abraham Niclas Edelcrantz (1754-1821) uit 1794. In Frank rijk ontwikkelde de marine een alternatief telegraafsysteem. Dit door artillerieofficier Charles Depillon (1768-1805) ontwikkelde systeem voldeed aan de strenge marine- eisen. Het systeem met drie regulators was goed voor 301 symbolen en een aantal geheime codes. Hiermee was een goede versleuteling van de berichten gegaran deerd. Dat was niet het enige voordeel, de machine van Depillon kon draaien, zodat die kon worden gebruikt om te communi ceren met schepen. Ander voordeel was dat de berichtgeving vanaf elk station gestart kon worden en niet alleen vanaf de hoofd posten. De Fransen gaven het systeem de naam semafoor om het te onderscheiden van de telegraaf. In 1806 werd het systeem langs de hele Franse kust geplaatst. Depil lon maakte dit allemaal niet mee. Ironisch genoeg overleed hij in het zelfde jaar als zijn grote concurrent Chappe. De kustte- legrafen hadden weinig te duchten van de elektrische telegrafie en bleven actief tot de uitvinding van de radiotelegrafie in de vroege twintigste eeuw.12' Het is zeker dat zo'n semafoor op de grote kerk van Veere was geplaatst. Franse Semafoor en andere varianten Zoals vermeld kreeg Chappe's optische telegraaf al snel navolging. Er ontstonden Hollandse Kusttelegraaf Aan de Nederlandse kust stonden vanaf 1794 eenvoudige seinposten. Deze posten, Afb. 3. Diverse typen telegrafen: v.l.n.r. Chappe telegraaf (1793), Bataafse telegraaf met wie ken (1799-1801), Hollandse telegraaf (1803-1814), Franse 'depellion' semafoor (1806), Mur ray's Sluitertelegraaf (1796). (Tekening H.W.J. van Dam, naar een voorbeeld van Van Rom- burgh.) 27

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2009 | | pagina 29