Nederlandstalige) 'blaadjes', zoals mijn vader die noemde. Dokter Klos was mijn grootvader komen vragen wat hij de zieke kinderen had gegeven, omdat al zijn patiënten hem ontvielen. Hij had ze daarna dezelfde middelen gegeven die mijn grootvader aan zijn kinderen had gegeven en geen van zijn patiënten was hem meer ontvallen aan de Spaanse griep, zo vertelde mijn vader toen. Wat er zoal gebeurde in een dokterspraktijk Verder viel het mij op dat zoveel ongevallen uit Nisse en omgeving de krant haalden. Een baby van een jaar die bij een val een armpje had gebroken, een man die een been brak nadat de paarden op hol waren geslagen, etc. Met dokter Klos die eerste hulp verleende. Ook haalde hij een zevenmaands kindje, een kindje dat uitgroeide tot een volwassen man die met zijn vrouw in dezelfde plaats kwam wonen als zoon Klos! Gezamenlijk met de andere artsen in het westeinde van Zuid-Beveland, maakte hij in 1917 de inkomensafhankelijke prijzen bekend van consulten en bevallingen.22' Zoon Klos vertelde mij dat het in Nisse de gewoonte was dat de dokter voor een bevalling betaald werd met een gouden tientje. Toch wil ik hierbij een kanttekening plaatsen. Alleen de beter gesitueerden zullen zich in Nisse aan die gewoonte hebben kunnen houden, voor de arme arbeidersgezinnen zal de vermelde 5,00 voor een bevalling (voor de laagste inkomenscategorie) zeker al te duur zijn geweest. Of de gemeente Nisse kosten van geneeskundige hulp vergoedde voor de minder draagkrachtigen, of dat de werkgevers daarin bijdroegen, is mij niet bekend, evenmin of er nog bakers waren die als vroedvrouw bij bevallingen optraden. In de meeste kleine plattelandsgemeenten hadden de artsen het niet breed, zo wist mijn andere grootvader uit oostelijk Zuid- Beveland te vertellen. Hijzelf kreeg als boer altijd gepeperde rekeningen van de Afb. 8. Familiekiekje in de moestuin, Nisse. (Foto: familiealbum Klos.) dokter. De boeren in zijn dorp, waaronder ook de burgemeester, hadden daar onderling afspraken gemaakt inzake de medische zorg, ook in de naburige dorpen die tot het werkgebied van de dokter hoorden.23' Verder betaalde de boer ook de medische zorg die de dokter aan zijn arbeiders verleende. Zo had mijn opa, toen een arbeider zich bij de graanoogst verwond had en een oog verloren had, hem meegenomen naar het ziekenhuis in Middelburg om een kunstoog te laten plaatsen, zodat hij niet levenslang met een zwart lapje rond hoefde te lopen. En had daarvoor ook alle kosten gedragen. Dit was voor of in de periode dat sommige artsen met het oprichten van een Ziekenfonds de verzekering voor medische zorg mogelijk maakten, een dergelijke verzekering werd echter niet door alle gezindten geaccepteerd. Ook kunnen er 9

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2011 | | pagina 11