Reacties van lezers
In Spuije 82, voorjaar 2011, stond een
artikel van Hans van Dam over een
neergestorte bommenwerper, op 20 maart
1945, bij Nieuwdorp. Van de heer R.
de Jager uit Voorthuizen ontvingen we
volgende reactie:
'Met interesse heb ik uw artikel over de
crash van de Lancaster gelezen. Dat komt
vooral omdat ik vrijwel zeker weet het
brandende vliegtuig ook gezien te hebben.
Ik was destijds zes jaar en woonde op het
boerderijtje, Langeweg 14, Wilhelminadorp,
naast de boerderij 'Hongersdijk' bij de
Roode wijk in de Wilhelminapolder. Ik
herinner me nog steeds levendig dat er een
brandende bommenwerper (groot vliegtuig)
brandend over kwam. Ik was buiten
en zag met mijn moeder het vliegtuig
komende vanuit de richting Katseveer en
in westelijke of zuidwestelijke richting laag
vliegend, boven voor mijn gevoel toen het
Schenge en de Blauwe wijk. Maar het kan
ook verder weg geweest zijn, meer boven de
Goese Polder richting 's-Heer Arendskerke.
Het komt grotendeels overeen met de
getekende route en moet wel hetzelfde
vliegtuig geweest zijn. De tijd klopt ook
omdat ik nog niet naar school ging, want
mijn eerste schooldag begon pas per 1 april
1945.'
Aanvulling crash bij Nieuwdorp
Hans van Dam
In de week dat Spuije 82 verscheen gaf ik
in het Bevrijdingsmuseum Zeeland een
presentatie ter gelegenheid van de bekend
making van twee straatnamen in Nieuw
dorp. De Borselse wethouder Marga Vemuë
onthulde dat er een Lancasterstraat en een
Baconstraat in Nieuwdorp komen. Bij die
presentatie corrigeerde Rinus Polderdijk
mijn verhaal op enkele punten en vertelde
dat de Britse militairen ten tijde van de
crash al in het dorp aanwezig waren. Zij
waren vlak bij de crashsite hun auto aan
het wassen. Rinus gaf ook aan dat de route
van het vliegtuig in zijn ogen anders was
dan ik had aangegeven. Het vliegtuig
kwam op hem afgevlogen in een rechte lijn
vanaf de wijnmakerij van Boonman. Hij
vertelde dat het vliegtuig niet heeft gepro
beerd het dorp te ontwijken, maar dat de
vleugel toen het toestel bijna recht boven
hem vloog afbrak, waardoor het vliegtuig
opzij werd geslingerd. Rinus zag vlak voor
dat fatale moment twee bemanningsleden
in het vliegtuig zitten, die als versteend
voor zich uitkeken. Dit moeten Lindsay
Bacon (piloot) en Harry McClemments
(boordwerktuigkundige) zijn geweest. Hij
zag Huttlestone springen en de parachute
die niet open ging als een witte streep
naar beneden storten. Het verhaal leverde,
naast de opmerking van Rinus, nog enkele
reacties op die een aantal aannames van
mij bevestigden.
De zoektocht naar familieleden van de
bemanningsleden leverde dankzij de
medewerking van buitenlandse kranten
ook nog de nodige nieuwe feiten op. Zo zou
dakschutter Cornwall bijna niet hebben
meegevlogen. Zijn vader was op zeventien
maart erg ziek geworden. Zijn toestand
ging zodanig achteruit dat op de twintigste
een telegram gestuurd werd om hem naar
huis te laten komen. Omdat het telegram
na de briefing arriveerde, werd het niet
meer afgeleverd. (In verband met geheim
houding mocht na de briefing niemand
meer de basis verlaten). Ook bleek dat
Cornwall ten tijde van de crash amper een
halfjaar was getrouwd. Zijn vrouw emi
greerde kort na de oorlog naar Zuid Afrika.
43
