De crash bij Heinkenzand
Mark van den Dries
Op 3 augustus 1944 reed een op gas
aangedreven Fiatje over de Vlakebrug.
Dokter Kees Griep, voorheen huisarts,
maar nu controlerend geneesheer, had
net een patiënt in Kruiningen bezocht en
was op weg naar huis. Natuurlijk werd
de brug zwaar bewaakt, het was immers
de hoofdverbinding over het Kanaal door
Zuid-Beveland en was voor de aanvoer van
Duits materieel en manschappen van groot
strategisch belang. Maar Kees hoefde zich
daar geen zorgen om te maken, als arts
had hij immers een sonderausweiss waar
mee hij onbeperkt het Duitse sperrgebiet in
en uit kon reizen. Geen probleem. Zonder
noemenswaardig oponthoud passeerde
Kees de wegversperring en reed de brug
over. Hij had die nog maar amper achter
zich gelaten toen hij een vaag zoemend
geluid achter zich hoorde dat steeds luider
werd. Geschrokken keek hij in zijn ach
teruitkijkspiegel, want hij wist heel goed
wat de oorzaak van het geluid was. Kees
trapte zijn gaspedaal in. Zijn provincie lag
Afb. 1. Kees Griep. (Alle afbeeldingen: col
lectie M. van den Dries.)
op de route van de Engelse vliegvelden
naar de Duitse fabrieken en overvliegende
bommenwerpers - overdag Amerikaans,
's nachts Engels - waren geen zeldzaam
verschijnsel. Achter zich hoorde Kees de
sirene al afgaan en ook het Duitse lucht
afweergeschut, bij vriend en vijand Flak
genoemd, begon granaten op de aansnel
lende bommenwerpers af te vuren. De gra
naten ploften in de lucht uiteen in onschul
dig ogende, maar dodelijke zwarte wolkjes.
Ze konden echter niet voorkomen dat de
bommenwerpers, dit keer een squadron
Amerikaanse B-24 Liberators, hun dode
lijke lading op de brug losten. Het hotel
restaurant Vlake, waarop een Flak was
gestationeerd, werd in puin gelegd, waarbij
een dode viel. De bommenwerpers die rich
ting hun Engelse thuisbasis vlogen, lieten
zo een volledig verwoeste brug achter.
Zowel de spoor- als de verkeersbrug waren
volledig onbruikbaar gemaakt en omdat ze
in het water terecht waren gekomen, was
ook het scheepvaartverkeer gestremd.
Kees prees zich gelukkig dat hij niet nèt
een paar minuten later was vertrokken.
Op dat moment kon hij niet bevroeden dat
hij twee van de Amerikaanse bemannings
leden die hem bijna van het leven hadden
beroofd, later nog eens zou ontmoeten.
Opgelucht kwam Kees Griep thuis. Deze
49-jarige dokter met de toepasselijke ach
ternaam kwam oorspronkelijk uit Rilland-
Bath en was samen met zijn vrouw Corry
jaren geleden naar Heinkenszand gekomen
om daar een huisartsenpraktijk te begin
nen. Met hun drie dochters en hun zoon
woonden ze aan het Clara's Pad in Hein
kenszand, in een alleenstaand huis dat er
nog steeds staat en waar, naar verluid, nog
steeds een dokter in woont. Al snel bleek
Kees een bedrijvig en sociaal bewogen
man, die zich inzette voor tal van medische
en maatschappelijke initiatieven. Zo was
hij voorzitter van de plaatselijke muziek
vereniging Euterpe en voorzitter/regis-
11
