seur van de toneelvereniging Kunst naar
Kracht. Maar hij was voor de oorlog ook lid
van de plaatselijke Vrijwillige Burgerwacht
geweest, een organisatie die Nederland
wilde beschermen tegen een eventuele
revolutie, maar die later door de bezetter
werd verboden. Nog voor de Duitse inval
werd de Openbare School aan de Dorps
straat ingericht als noodhospitaal en werd
Kees door de burgemeester van Heinkens-
zand benoemd tot ziekenhuisdirecteur.
Toen Zeeland onder de Duits gezag kwam,
wilde Kees niet met lede ogen toekijken.
Hij sloot zich aan bij Medisch Contact, een
door de Duitsers verboden artsenorganisa
tie. En Kees deed meer.
Samen met een paar dorpsgenoten sloot
hij zich aan bij de Ordedienst (OD). Deze
organisatie was aanvankelijk opgericht
om de orde te herstellen zodra de bezetter
het land zou verlaten. Maar toen duidelijk
werd dat de Duitsers geen aanstalten tot
vertrek maakten, groeide die uit tot een
verzetsorganisatie. De OD hield zich bezig
met het opzetten van lokale verzetsgroe
pen, met sabotage, met onderduikhulp, met
het drukken en verspreiden van illegale
kranten, met het vervalsen van persoons
bewijzen en met het verzamelen van mili
taire gegevens die ze via geheime zenders
aan de geallieerden toespeelden of via
België, Frankrijk en Spanje naar Engeland
lieten smokkelen.
De OD van Zuid-Beveland werd in 1940
opgericht en geleid door de fietsenmaker
en ex-militair Piet Kloosterman, die van
de landelijke OD opdracht had gekregen
om in elk gehucht, dorp en stad verzets
groepen op te zetten. Kloosterman, die
tot districtscommandant werd benoemd,
verzamelde ex-militairen om zich heen die
op hun beurt in hun eigen woonplaats een
groep probeerden te vormen. Een van deze
mannen van het eerste uur was sectiehoofd
Ko van 't Westeinde, een boomkweker en
ex-militair uit het gehucht Baarsdorp.
Om een groep op te zetten in het naburige
Heinkenszand, bezocht Ko de dorpssmid en
ex-militair Nico van Biezen.
Nico was tijdens de mobilisatie opgeroepen
voor militaire dienst. Hij had tijdens de
Afb. 2. Ko van 't Westeinde.
meidagen in de Peel gevochten tegen de
Duitse parachutisten. Nadat hij gevangen
was genomen door de Duitse overmacht,
wist hij te ontsnappen en zijn woonplaats
te bereiken. Nico kwam oorspronkelijk uit
het Zeeuws-Vlaamse Zaamslag en woonde
met zijn zwangere vrouw Suus en zijn
dochtertje op de Stationsweg in Heinkens
zand, in het pand waar nu een Chinees
restaurant gevestigd is. Aanvankelijk hield
de smid zich bezig met het verspreiden van
illegale kranten, maar al snel kreeg hij via
Ko van 't Westeinde het verzoek om onder
duikers te plaatsen in zijn smederij. Nico
stelde deze onderduikers, vaak gezochte
OD'ers of mannen die zich wilden ontrek
ken aan de tewerkstelling, aan als smids
knecht en sluisde hen daarna door naar
een meer permanent adres. Zo werd zijn
bedrijf een belangrijke doorvoerhaven voor
onderduikers. Op zijn beurt probeerde Nico
dorpsgenoten te ronselen voor een plaatse
lijke verzetsgroep.
Kees Griep werd benaderd en stemde in
met Nico's voornemen. Hij had het voor
deel dat hij als arts vrij mocht reizen en
12
