bovendien kende hij veel mensen in het district. Kees stelde Nico voor aan een goede vriend van hem, die ook wel te por ren was voor het verzetswerk. De 35-jarige hoofdonderwijzer van de rooms-katholieke Sint Josephschool Piet van den Dries, mijn grootvader, woonde, zoals dat in die tijd gebruikelijk was, in een pand dat naast de school stond. Piet's huis stond aan de Kerk- dreef, een paadje dat van de Dorpsstraat naar de Sint Blasiuskerk loopt, waar hij woonde met zijn vrouw, zijn twee dochter tjes en zijn zoontje. Het hoofdmeestershuis staat er nog steeds, de school is later afge broken. Omdat hij op de universiteit van Oxford Engels had gestudeerd, fungeerde Piet onder andere als tolk Engels. Zoals gezegd: Zeeland lag op de aanvliegroute van Engeland naar de Duitse industriege bieden en het gebeurde nog wel eens dat er een Engelse of Amerikaanse jager of bommenwerper neerstortte in de Zeeuwse polders. Als het mogelijk was, ontfermde de OD zich over de overlevenden en probeerde hen te laten onderduiken en naar België te smokkelen. Iemand die vloeiend Engels sprak kwam daarbij goed van pas. Piet had echter een nadeel dat wellicht tot een voordeel kon worden omgebogen: de school naast zijn huis deed dienst als kazerne van Duitse militairen en in zijn eigen huis was een Duitse officier ingekwartierd. Piet sprak vloeiend Duits en hoewel hij iemand was die zijn mening niet onder stoelen of banken stak, wist hij het vertrouwen te winnen van de militairen in en rondom zijn huis. Twee mannen die niet direct deel uit maakten van de Heinkenszandse groep, maar die wel nauw met hen samen zouden werken, waren de eerdergenoemde Ko van Afb. 3. Nico van Biezen. Afb. 4. Pier van 't Westeinde. 't Westeinde en zijn jongere broer Pier. Sinds 1935 hadden ze de fruitboomkweke rij 't Westhof overgenomen van hun vader. Deze kwekerij lag in het gehucht Baars- dorp in de gemeente 's-Heer Arendskerke, binnen de ringdijk die gevormd wordt door de Westhofsezandweg, de Grotedijk en de Kwekerijweg. 't Westhof (vaak ook gewoon Westhof genoemd) telde twee boerderijen. Ko en zijn gezin woonde in het ene, Pier met zijn vader en zijn zus in de andere. Ko en Pier waren neven van hoofdmeester Piet van den Dries en ze hadden het zelfde probleem als hij: ook in hun schuren waren eenheden Duitsers gekwartierd. Dit weer hield hen er niet van om onderduikers op hun boerderijen te plaatsen. De Heinkenszandse verzetsgroep, die al snel de naam de Groep Griep kreeg, bestond uit veertien leden. De groep kende een losse organisatie, waarbij de leden soms tegelijkertijd ook actief waren in andere verzetsgroepen. Een van de leden was boekhouder Kees Paauwe, een vriend van Nico van Biezen. Kees kon goed Duits 13

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2012 | | pagina 15