om alle verzetsmensen zonder enige vorm van proces te executeren. Maar niet alleen Kees kreeg te maken met de Landwacht. Zowel Nico van Biezen als Ko van 't Wes teinde werden meerde keren opgepakt en verhoord, waarbij ze flinke klappen kregen. Nico's smederij stond op een T-splitsing, waardoor hij overdag de drie hoofdstraten van Heinkenszand, Clara's Pad, de Dorps straat en de Stationsweg in de gaten kon houden. Als hij, of een van zijn medewer kers, een groep landwachters op zijn huis af zag marcheren, kon hij zich snel uit de voeten maken. Dat voordeel had hij 's nachts niet en Nico voelde zich daarom gedwongen om dan in een droge greppel te slapen. Ook Piet van den Dries werd in de gaten gehouden, maar werd voorlopig ont zien, waarschijnlijk door zijn goede verhou ding met de Duitse soldaten in zijn school. Door de arrestatie van Kees was er een gevaarlijke situatie ontstaan. Kees' vrouw en zijn kinderen waren op straat gezet. Ze kregen onderdak in het burgemeesters huis van burgemeester Mes, die toen zelf ondergedoken zat. Het huis van Kees werd gevorderd en er trok een eenheid soldaten in. In zijn kantoor lag echter nog een lijst met namen van OD'ers. Levensgevaarlijk natuurlijk. De mannen beseften dat ze móesten handelen. Op een nacht slopen Nico van Biezen en Kees Paauwe door het donker met een ladder op hun schouders. Terwijl het tweetal in de schaduwen van de verduisterde woningen probeerde te blijven, liepen ze richting het doktershuis. Het regende pijpenstelen, waarschijnlijk de reden dat er geen wachters voor de deur stonden. Voorzichtig slopen ze om het huis en zetten de ladder zo geruisloos moge lijk tegen de muur. Kees hield de wacht en hield de ladder vast, terwijl Nico naar boven klom om zich met een koevoet een toegang door een raam te verschaffen. Ter wijl de soldaten overal in het huis sliepen, doorzocht Nico het kantoor van de dokter. Na enig zoeken vond hij het belastende document, stopte het in zijn overall en kroop door het raam de regen weer in. Het gevaar was geweken. In de chaotische omstandigheden van Dolle Dinsdag (5 sep tember), toen het gerucht werd verspreid dat de geallieerden al voor de deur stonden en de NSB'ers massaal naar het oosten vluchtten, werd Kees Griep uit de gevange nis van Middelburg bevrijd. Naar verluid werd deze actie uitgevoerd door twee als agenten vermomde OD'ers, die met een bevel tot executie op de proppen kwamen. Ze namen de lijkbleke Kees mee, maar lieten hem buiten de muren weer gaan en maakten dat ze wegkwamen. Kees liep terug naar Heinkenszand en dook onder in het burgemeestershuis waar ook de rest van zijn gezin zat. De NSB'ers waren verdwenen en hadden voordat ze waren gevlucht veel documen ten vernietigd. Hierdoor konden de ver zetsbewegingen weer enigszins opgelucht ademhalen. Door de oprukkende geallieer den had de Duitse bezetter immers wel iets anders aan het hoofd dan op verzetsmen sen te jagen. De rest van september verliep daardoor redelijk rustig. Tot maandag de achttiende. De dag daarvoor was operatie Market Gar den van start gegaan. Dit was een plan van de geallieerden om door middel van de grootste luchtlandingsoperatie ooit, de bruggen over de belangrijkste rivieren te veroveren. Als deze zouden worden ingenomen, dan ontstond er een corridor dwars door Nederland naar het Duitse Ruhrgebied en kon de oorlog al voor de Kerst voorbij zijn. Wie de bekende film Een Brug te Ver kent, weet dat het door allerlei redenen niet verliep zoals men van plan was. De Britse, Amerikaanse en ook Poolse parachutisten die rond Arnhem, Eind hoven en Nijmegen de bruggen moesten veroveren, hadden voorraden nodig zoals wapens, munitie, voedsel, drinken en medi sche benodigdheden. Hiervoor werden de volgende dag bommenwerpers ingezet die in plaats van bommen containers en bun dels met goederen af zouden werpen. Deze waren bevestigd aan parachutes. Een van de bommenwerpers die meevloog in deze enorme goederenoperatie was de Feathered Injun, een viermotorige B-24H Liberator die gevlogen werd door de Amerikaanse crew van piloot Jim Gerow. Jim en zijn mannen waren gestationeerd op de Engelse 15

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2012 | | pagina 17