Afb. 6. B-24 Feathered Injun (recontructie M. van den Dries).
vliegbasis Wendling, in het graafschap
Norfolk. Deze basis werd gebruikt door de
392nd Bomb Group, ook wel de Crusaders
genoemd. De Crusaders maakten onderdeel
uit van de 8th Air Force, een Amerikaanse
luchtmachteenheid die vanaf de Engelse
vliegvelden de Duitse oorlogsindustrie pro
beerde lam te leggen door middel van het
overdag bombarderen door grote formaties
bommenwerpers. De zwaarbewapende,
maar logge B-24 Liberators en B-17 Flying
Fortresses werden begeleid door snelle en
wendbare jagers zoals de Mustang P-51.
Jim en zijn team maakten deel uit van één
van de vier squadrons binnen de Crusa
dershet 578th Bombardment Squadron.
Op de zeventiende, terwijl in Nederland
Market Garden was begonnen, was de crew
boven het Engelse landschap al aan het
oefenen met het vliegen op boomtophoogte.
De containers en bundels moesten op de
gemarkeerde gebieden gedropt worden zon
der beschadigd te raken, waardoor er niet
al te hoog gevlogen kon worden.
Rond een uur of één in de middag was de
tienkoppige crew klaar voor vertrek en
sloot men zich aan bij de formatie die in
de lucht gevormd werd. Meteen al boven
Goeree-Overflakkee werden ze onder vuur
genomen en viel een van de vier motoren
uit. Op drie motoren wist men de gemar
keerde drópzone bij Groesbeek te bereiken.
Alle betrokken bommenwerpers hadden
die dag een extra man meegekregen, een
zgn. dropmaster die speciaal getraind was
in het beladen van een vliegtuig en het
afwerpen van goederen op de juiste plek.
Terwijl de mannen van Jim Gerow druk
waren met het afwerpen van de containers
en bundels, die in hun geval gevuld waren
met munitie, werden ze van alle kanten
onder vuur genomen. Voordat ze alles kon
den afwerpen moest Jim maken dat hij weg
kwam, het bommenruim was geraakt en
hing vol kerosinegas en een tweede motor
lekte brandstof en dreigde het te begeven.
Door te stijgen probeerde de bommenwer
per te ontkomen aan het felle luchtafweer
geschut. Het lukte in formatie te blijven,
maar toen de crew de Noordzee voor zich
kreeg, besefte de piloot dat hij de oversteek
niet zou halen zonder een landing in zee
te riskeren. Zijn navigator berekende een
route naar het bevrijde Brussel en de Feat
hered Injun zette koers naar de Belgische
hoofdstad. Boven Zuid-Beveland werden
ze echter opnieuw onder vuur genomen
vanaf twee E7a£-stellingen in de Ankervere
Polder, even ten noorden van Heinkensand.
Het bommenruim vloog in brand en Jim
drukte op de alarmbel, waarmee hij de
mannen opdracht gaf om het toestel te ver
laten. Er ontstond een dramatische situatie
aan boord: even daarvoor was de twintig
jarige boordwerktuigkundige Gene Kieras
naar de achterkant van het toestel gegaan
om daar de roerkabels te repareren. Tus
sen hem en zijn parachute die voorin lag,
bevond zich het bommenruim, waar een
felle brand woedde. De mannen droegen
borstparachutes. Dus als Gene zich op
de rug van zijn collega flankschutter Ben
Brink zou vastklampen, had hij een kans
om de sprong te overleven. Samen spron
gen ze, maar toen het valscherm open
klapte kon Gene niet vasthouden en viel
hij zijn dood tegemoet. Hij kwam terecht op
het erf van de Molenhof aan de Stations
straat, de boerderij van boer Lokerse. De
dropmaster die als tiende man was toege
voegd aan de crew, was de negentienjarige
Ed Yensho. Dit was zijn allereerste missie
en het is maar de vraag of enige parachute
ervaring had. Hij blokkeerde volledig toen
16
