hij in het donkere gat van het luik staarde.
Terwijl de kostbare seconden wegtikten
probeerde flankschutter Loyce Ely de jon
gen nog over te halen om te springen. Maar
Ed begon te schreeuwen en te schoppen,
waarna Loyce een moeilijke beslissing nam
en zelf door het luik sprong. Op Gene en Ed
na, konden alle andere bemanningsleden
zich redden met hun parachutes, ondanks
de geringe hoogte waarop het toestel vloog.
Twee van hen, bommenrichter Joe Sul-
kowski en staartschutter Normand Hebert
braken daarbij echter een enkel. De bran
dende Feathered Injun vloog boven Hein-
kenszand. De bommenwerper maakte een
scherpe bocht naar links en stortte neer op
het land van kwekerij 't Westhof, net naast
de weel die de Brilletjes wordt genoemd,
waarbij de negentienjarige Ed om het leven
kwam.
Verschillende ooggetuigen in en om het
dorp hebben gezien dat de bommenwer
per werd beschoten, dat de parachutisten
sprongen en het toestel neerstortte. Ko van
't Westeinde was met wat knechten een
paard uit de sloot aan het trekken toen ze
de Feathered Injun recht op zich af zagen
komen en zagen crashen. Twee lindebomen
bij de weel vatten vlam. Hoewel het door de
immense hitte nog jaren zou duren voor er
weer een blad aan zou verschijnen, staan
deze twee bomen er nog steeds, als stille
getuigen van de gebeurtenis.
Al snel vernamen de verzetsstrijders dat
er zes Amerikanen waren opgepakt door
de aansnellende Duitse militairen. Nadat
het lichaam van Gene Kieras was vrijge
geven door de Duisters, togen Kees Griep
en Piet van den Dries naar de schuur van
de Molenhof waar het lichaam van Gene
lag. Kees onderzocht het lichaam en stelde
een rapport op. Samen met de plaatselijke
sergeant van de marechaussee, de gemeen
tebode en een timmerman, legden ze het
lichaam in een kist.
De andere dode, Ed Yensho, werd zwaar
verminkt en verbrand in de smeulende
cockpit gevonden. Hij moet dus dwars door
het vuur in het bommenruim naar voren
zijn gerend. De Duitse soldaten wilden hun
handen niet vuil maken en bevalen Ko en
zijn vader om de resten van het lichaam
in een paardenmand te leggen. De Groep
Griep telde dus acht Amerikanen: twee
doden en zes die gearresteerd waren. Ze
hadden geen idee hoeveel bemanningsle
den er in een bommenwerper zaten, dus
wisten ze niet dat twee van hen zich had
den verstopt.
Drie dagen later, op donderdag 21 septem
ber, trok er rond half negen een zwijgende
processie vanuit het gemeentehuis van
Heinkenszand naar de Algemene Begraaf
plaats. De twee kisten werden gedragen
door ieder acht verzetsstrijders uit het
dorp. Dit konden ze zonder gevaar doen
omdat de Duitse militairen geen notie
hadden van wie zij waren, alle belastende
documenten waren immers vernietigd door
de NSB tijdens Dolle Dinsdag. Omdat de
Duitsers alle vormen van eerbetoon hadden
verboden, mocht behalve de dragers alleen
een select gezelschap de stoet volgen: de
burgemeester met zijn staf, dokter Kees
Griep en nog een paar andere mensen. Er
mochten ook geen bloemen op de kisten
worden gelegd. Terwijl de stoet door de
straten trok, stonden de meeste bewoners
voor hun huizen. De vrouwen keken toe
met een traan in hun ooghoek, de mannen
met een grimmige trek om hun mond. Alle
agenten salueerden. Op de begraafplaats,
nadat men de kisten in de aarde had laten
zakken, gaf de burgemeester een toespraak
waarin hij de twee overleden militairen
bedankte voor hun aandeel in de bevrijding
van ons land en voor het opofferen van hun
levens. Hij sprak de hoop uit dat de bewo
ners van Heinkenszand dit offer nooit zou
den vergeten. Ondanks het verbod van de
Duitsers bleek dat de graven de volgende
morgen geheel bedekt waren met bloemen,
die daar door de bewoners van Heinkens
zand 's avonds en 's nachts stiekem waren
neergelegd. Sindsdien lagen daar altijd
verse bloemen.
Op zondagmiddag 24 september bezocht-
ten de dokter en de hoofdmeester de boer
derij de Helenahoeve aan de Boerendijk.
Ze kwamen niet zomaar op visite. Even
daarvoor was Kees door boer Rienbouw van
Iwaarden op de hoogte gesteld dat één van
de Amerikaanse vliegeniers zich verborgen
hield op een hooizoldertje in de nok van
17