nadat ze met succes een wegversperring waren gepasseerd, kwamen ze aan op 't Westhof, de kwekerij van de gebroeders van 't Westeinde. Hier kon Joe weer wat op verhaal komen. Er werd Joe een warme maaltijd voorgezet, hij kreeg burgerkleren aan. De Groep Griep kwam bijeen in de boerderij en met Piet als tolk vertelden ze Joe over de gevangenen en de doden. Joe kwam tot de slotsom dat er nog iemand ontbrak, 's Nachts sliep Joe in het stro boven een bietenopslag, in een van de schu ren van het perceel. Omdat het al koud werd en de schuur van 't Westhof geen ideale schuilplaats was, werd Joe de volgende dag weer vermomd en werd hij door Nico en Piet te voet naar het naburige 's-Heer Abtskerke gebracht. Onderweg moesten ze wel langs een weg versperring, maar de soldaten herkenden de aardige hoofdmeester en lieten hem met een Guten Tag, Herr Hauptmeister doorlo pen. In 's-Heer Abtskerke stond de pastorie van dominee Evelein. Het domineesgezin had al een aantal evacués te logeren in hun villa-achtige huis, maar hadden nog een klein zolderkamertje over. Het echtpaar werd voorzien van wat extra voedselbon nen om de vliegenier te verzorgen, waarna Piet en Nico weer naar huis liepen. Op diezelfde dag werd er aangebeld bij Ko. Een werknemer van de kwekerij, Kees Bek, die een boerderijtje huurde van de familie van 't Westeinde, stond zenuwach tig voor zijn deur. Al sinds een dag of tien hield hij een vliegenier in zijn hooischuur verborgen. Maar zijn vrouw en hij waren op van de zenuwen en wisten niet wat ze ermee aan moesten. Ko begreep meteen dat het om de vermiste Amerikaan moest gaan. Hij ging met zijn werknemer mee naar diens huis aan de Westdijk en trof daar flankschutter Loyce Ely aan. Nadat hij uit het toestel was gesprongen, was Loyce terechtgekomen in een boomgaard aan de noordzijde van de Boerendijk. Ook piloot Jim Gerow en navigator Dave Grandon waren daar neergekomen. Samen liepen ze behoedzaam door een droge sloot. Maar toen Loyce zijn portemonnee wilde begra ven om bij een eventuele arrestatie en ver horing geen privégegevens prijs te geven, Afb. 8. Dominee Andre Evelein. werden de andere twee gearresteerd. Verborgen onder een struik moest Joe toe kijken hoe zijn maten werden afgevoerd. Loyce wachtte tot het donker werd en liep door de polders naar het zuiden, waar hij een hooiberg vond om zich te verstoppen. Om zijn honger te stillen groef hij 's nacht aardappelen op en werkte die rauw naar binnen. De volgende dag volgde hij een man die aardappelen aan het rapen was en vroeg hem om hulp. Dit was Kees Bek. Ko zag dat Kees en zij vrouw stonden te trillen op hun benen en besloot dat het geen houdbare situatie was. Zijn broer Pier verkleedde Loyce in boerenkleding en bracht hem op de fiets naar 't Westhof. De volgende dag werd Loyce, net als Joe, naar de pastorie in 's-Heer Abtskerke gebracht waar hij herenigd werd met zijn crewlid. De periode die de twee mannen door brachten op het kleine kamertje was geen gemakkelijke. De twee kwamen beide van een ruime boerderij en konden maar moeilijk wennen in zo'n krappe ruimte. Gelukkig kwam Piet van den Dries zo nu en dan langs voor een praatje en om hen wat Engelse lectuur te brengen. Toen een keer zijn tas werd gecontroleerd, hield hij de Duitse wachter voor dat hij de dominee Engelse les kwam geven. Terwijl hun gearresteerde maten tijdens een onmenselijke tocht naar gevange nenkampen in Duitsland en Polen wer den gebracht, wachtten Joe en Loyce op de bevrijding van Zuid-Beveland. Eind oktober was het dan zover. Op zondag 29 oktober kwam een Canadees rupsvoertuig 's-Heer Abtskerke binnenrijden. Onder de eerste mensen die meteen de straat opgingen om de Canadezen te verwel komen, waren natuurlijk Loyce en Joe. Nadat ook Heinkenszand verlost was van 19

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2012 | | pagina 23