nadat ze met succes een wegversperring
waren gepasseerd, kwamen ze aan op 't
Westhof, de kwekerij van de gebroeders
van 't Westeinde. Hier kon Joe weer wat
op verhaal komen. Er werd Joe een warme
maaltijd voorgezet, hij kreeg burgerkleren
aan. De Groep Griep kwam bijeen in de
boerderij en met Piet als tolk vertelden ze
Joe over de gevangenen en de doden. Joe
kwam tot de slotsom dat er nog iemand
ontbrak, 's Nachts sliep Joe in het stro
boven een bietenopslag, in een van de schu
ren van het perceel.
Omdat het al koud werd en de schuur van
't Westhof geen ideale schuilplaats was,
werd Joe de volgende dag weer vermomd
en werd hij door Nico en Piet te voet naar
het naburige 's-Heer Abtskerke gebracht.
Onderweg moesten ze wel langs een weg
versperring, maar de soldaten herkenden
de aardige hoofdmeester en lieten hem met
een Guten Tag, Herr Hauptmeister doorlo
pen. In 's-Heer Abtskerke stond de pastorie
van dominee Evelein. Het domineesgezin
had al een aantal evacués te logeren in hun
villa-achtige huis, maar hadden nog een
klein zolderkamertje over. Het echtpaar
werd voorzien van wat extra voedselbon
nen om de vliegenier te verzorgen, waarna
Piet en Nico weer naar huis liepen.
Op diezelfde dag werd er aangebeld bij
Ko. Een werknemer van de kwekerij, Kees
Bek, die een boerderijtje huurde van de
familie van 't Westeinde, stond zenuwach
tig voor zijn deur. Al sinds een dag of tien
hield hij een vliegenier in zijn hooischuur
verborgen. Maar zijn vrouw en hij waren
op van de zenuwen en wisten niet wat ze
ermee aan moesten. Ko begreep meteen dat
het om de vermiste Amerikaan moest gaan.
Hij ging met zijn werknemer mee naar
diens huis aan de Westdijk en trof daar
flankschutter Loyce Ely aan. Nadat hij
uit het toestel was gesprongen, was Loyce
terechtgekomen in een boomgaard aan de
noordzijde van de Boerendijk. Ook piloot
Jim Gerow en navigator Dave Grandon
waren daar neergekomen. Samen liepen
ze behoedzaam door een droge sloot. Maar
toen Loyce zijn portemonnee wilde begra
ven om bij een eventuele arrestatie en ver
horing geen privégegevens prijs te geven,
Afb. 8. Dominee
Andre Evelein.
werden de andere twee gearresteerd.
Verborgen onder een struik moest Joe toe
kijken hoe zijn maten werden afgevoerd.
Loyce wachtte tot het donker werd en liep
door de polders naar het zuiden, waar hij
een hooiberg vond om zich te verstoppen.
Om zijn honger te stillen groef hij 's nacht
aardappelen op en werkte die rauw naar
binnen. De volgende dag volgde hij een
man die aardappelen aan het rapen was en
vroeg hem om hulp. Dit was Kees Bek.
Ko zag dat Kees en zij vrouw stonden te
trillen op hun benen en besloot dat het
geen houdbare situatie was. Zijn broer
Pier verkleedde Loyce in boerenkleding en
bracht hem op de fiets naar 't Westhof. De
volgende dag werd Loyce, net als Joe, naar
de pastorie in 's-Heer Abtskerke gebracht
waar hij herenigd werd met zijn crewlid.
De periode die de twee mannen door
brachten op het kleine kamertje was geen
gemakkelijke. De twee kwamen beide
van een ruime boerderij en konden maar
moeilijk wennen in zo'n krappe ruimte.
Gelukkig kwam Piet van den Dries zo nu
en dan langs voor een praatje en om hen
wat Engelse lectuur te brengen. Toen een
keer zijn tas werd gecontroleerd, hield hij
de Duitse wachter voor dat hij de dominee
Engelse les kwam geven.
Terwijl hun gearresteerde maten tijdens
een onmenselijke tocht naar gevange
nenkampen in Duitsland en Polen wer
den gebracht, wachtten Joe en Loyce op
de bevrijding van Zuid-Beveland. Eind
oktober was het dan zover. Op zondag 29
oktober kwam een Canadees rupsvoertuig
's-Heer Abtskerke binnenrijden. Onder
de eerste mensen die meteen de straat
opgingen om de Canadezen te verwel
komen, waren natuurlijk Loyce en Joe.
Nadat ook Heinkenszand verlost was van
19