Houten schooltassen Kim Sluijter Voor deze Spuije heb ik een museumob ject gekozen dat ik al heel lang erg leuk en interessant vind, maar waar ik eerder eigenlijk nooit iets over heb opgezocht. Ik spreek hier over de houten schooltassen die het museum in haar collectie heeft. Dit figuurlijke balletje kwam aan het rollen toen recentelijk het educatieteam vroeg om een reproductie van zo'n tas, om te gebrui ken bij het weeshuisprogramma. Kinderen mogen immers niet aan museumobjecten komen, maar aan een reproductie wel. Daar kunnen ze aan voelen, het open doen, iets in stoppen etc. Onze handige man Jan kon wel zo'n houten schooltas maken. Naar voorbeelden vanuit onze eigen collectie en die van andere musea, maakte hij een prachtige houten schooltas. Maar hoe zat dat nou eigenlijk precies met die schooltas sen? Naar school gaan was vroeger niet zo gewoon als dat het vandaag de dag is. Kin deren gingen wel naar school, maar er was geen leerplicht en kinderarbeid was tot in de twintigste eeuw niet ongewoon. Vaak hielpen de kinderen mee op het land, al vanaf zeer jonge leeftijd. Of ze gingen in de fabriek werken. Zo konden ze inkomsten helpen verdienen voor het gezin. Als er op het land niks te doen was, zoals in de winter meestal het geval was, gingen de kinderen wel naar school. Het schoolbezoek was dus erg onregelmatig, en de kinderen werden vaak en makkelijk thuis gehouden. Vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw kwam daar langzaam verandering in. De gegoede burgers maakten zich zorgen over de geestelijke en lichamelijke ontwik keling van deze arbeiderskinderen. Rond 1870 kwam er een meer liberale houding ten opzichte van sociale wetten. In 1874 kwam Samuel van Houten (1837- 1930), een liberale politicus, met het zoge naamde Kinderwetje. Deze eerste sociale wet van Nederland verbood het kinderen tot twaalf jaar om te werken in fabrieken. Landarbeid mocht nog wel, als de kinderen hun ouders hielpen, maar deze wet ver anderde al wel het leven van kinderen in Nederland. Van Houten voerde nog meer veranderingen door: in 1896 bracht hij een nieuwe kieswet tot stand waardoor alle mannen boven de 25 stemrecht kregen, en in 1922 richtte hij de Liberale Partij op en hiervan werd Lizzy van Dorp de eerste vrouwelijke fractieleider van Nederland. Dit eerste Kinderwetje van Van Houten was een vooruitgang, maar kinderarbeid werd pas echt afgeschaft in 1900. In dit jaar werd de leerplichtwet aangenomen en moesten alle kinderen van zes tot twaalf jaar naar school. Hoewel er vaak nog wel uitzonderingen werden gemaakt tijdens het oogstseizoen, zodat de kinderen toch (tijdelijk) hun ouders op het land konden helpen. Sindsdien zijn er nog veel meer regels en wetten gemaakt met betrekking tot de leerplicht en het onderwijs, maar laten we niet te veel afdwalen van onze houten schooltassen. Kinderen nemen vandaag de dag een stof fen schooltas mee naar school voor hun boeken, lunch en andere spulletjes. De houten schooltas is in feite een voorloper van deze tas. Hij is van hout omdat dit in de achttiende en negentiende eeuw mak kelijk verkrijgbaar en ook goedkoop was. Er is wel een duidelijk verschil in functie: de kinderen namen namelijk hun houten tas niet elke dag mee naar school en weer terug naar huis. Dit gebeurde waarschijn lijk alleen in de vakanties. De rest van de tijd bleef de tas op school. De tassen diende meer als een opbergplek op school voor hun leitje en griffel. Op school werden ze aan een spijker aan de muur gehangen. Van daar dat er ook een oogje zit bovenaan de tas. Als de kinderen les hadden, pakten ze hun tas van de muur, gingen naar hun plek en haalden hun spulletjes eruit. Dat de tas- 25

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2012 | | pagina 29