Op 8 september 1821 werden door de
Raad der Stad Goes nieuwe reglementen
vastgesteld. Er kwam een reglement voor
lijkdienaars, waarin de vergoedingen die
zij mochten ontvangen was vastgelegd. In
artikel vier stond: De lijkdienaars zullen
behalven de rouw voor hunnen dienst, per
dag, en dus voor iedere dag dat hun dienst
gevraagd wordt, niet meer mogen vorderen
dan het volgende:
Wanneer één Lijkdienaar wordt gebruikt
fl,00
Twee Lijkdienaars ieder f 1,50
Drie Lijkdienaars ieder f2,0022)
Verder werd bepaald dat de rouwman
tels opgehaald en terugbezorgd moesten
worden bij het weeshuis. De lijkdienaars
waren zelf verantwoordelijk voor het reini
gen van deze mantels.
Gelijktijdig werd er ook een Reglement
op de bediening der Lijkdienaars te Goes
vastgesteld. Hierin werd bepaald dat de
burgemeesters (destijds waren er meerdere
burgemeesters) drie lijkdienaars en een
assistent lijkdienaar moesten aanstellen.
Bij het ontstaan van een vacature van lijk
dienaar kwam automatisch de assistent in
aanmerking voor benoeming. Allen moes
ten de volgende eed afleggen:
Ik belove en zwere, mijn bediening als Lijk
dienaar (assistent) der Stad Goes, getrou
welijk te zullen waarnemen, mij naar de
bevelen der Stedelijke Regering te zullen
Afb. 4. De beheerderswoning aan de Corne-
lisweg in 1920. (Collectie gemeentearchief
Goes.)
gedragen, en Stiptelijk te zullen naarkomen
en in acht nemen, al hetgeen bij het Regle
ment op deze bediening of verdere Instruc-
tien is of zal worden voorgeschreven.
"Zoo waarlijk enz. 'm'
Op 26 december 1835 werd er een nieuwe
verordening op het begraven van lijken
vastgesteld. Een verkorte versie hiervan
werd in druk uitgegeven.24'
De provincie Zeeland vaardigde op 7 sep
tember 1835 een reglement uit dat voor
de begraafplaatsen in de gehele provincie
moest gelden. Hierin werden drie soorten
begraafplaatsen genoemd:
Algemene Begraafplaatsen;
Bijzondere Kerkelijke Begraafplaatsen;
Bijzondere Grafsteden; door Particulieren
op eigen grond, alleen voor zich en hunne
Familie aangelegd.
In plaatsen met minder dan 1.000 inwo
ners mochten alleen personen begraven
worden die in deze plaats waren overle
den, personen die tot de bevolking van
deze plaats werden gerekend, maar elders
waren overleden en personen die niet tot
de bewoners behoorden, maar een eigen
graf bezaten.25'
Koopgraven
In het gemeentearchief van Goes vinden
we akten van inwoners van de stad Goes
die een graf gekocht hebben. Voor welke
periode dit recht bestond wordt hierin
niet vermeld. Meestal werd een bedrag
van 25,00 betaald, maar een enkele keer
ook 40,00. In de akten staat als vaste
omschrijving: met regt om daarin na
zijn dood begraven te worden, en daarin
gedurende zijn leven te laten begraven de
lijken zijner Bloed- en Aanverwanten in
de regte opgaande en neergaande lijn.26)
Duidelijk is dus dat gedurende het leven
van de ondertekenaar ook zijn naaste fami
lieleden, zoals kinderen, kleinkinderen en
ouders in dit graf begraven konden worden.
Achterin de akten werden de namen en
overlijdensdata van de familieleden geno
teerd die in dit familiegraf werden begra
ven. In totaal zijn twintig akten bewaard
gebleven. We vinden hierbij namen van
enkele bekende inwoners van Goes, zoals:
34
