aanbesteding gedaan voor het bouwen
van een dienstwoning op de begraafplaats
aan de toenmalige Polderweg (nu Corne-
lisweg).40) Op zaterdag 22 mei 1920 werd
op het stadhuis in Goes de aanbesteding
bekend gemaakt.411 Naast het bouwen van
een woning met schuur en wachtkamer op
de begraafplaats, moest ook een woning
gebouwd worden aan het Goese Sas. Voor
het gehele werk werd voor een totaalbe
drag van 20.650,00 ingeschreven door
J.M.J. Schrijver Zn. te Goes.421 Aan hem
werd de bouw van de woning op de begraaf
plaats gegund.431 Voor de Tweede Wereld
oorlog heeft hier als beheerder de heer Van
Dalen met zijn gezin gewoond en vanaf de
jaren vijftig van de twintigste eeuw de heer
Van Paasen.44' Deze woning bestaat nog
steeds. Deze is geen eigendom meer van
de gemeente en vervult geen functie meer
voor de begraafplaats. Na de verkoop aan
een particulier is de woning volledig gere
noveerd.
Lange tijd was er voldoende ruimte voor
de begraafplaats. Maar in 1946 moest toch
een onteigeningsprocedure gestart worden
om grond te verwerven voor uitbreiding
van de begraafplaats en de daarnaast gele
gen gasfabriek.45' In 1961 vonden de eerste
besprekingen plaats om de Rooms-Katho-
lieke begraafplaats aan de Zuidvlietstraat
te gaan sluiten en een RK-gedeelte aan te
leggen op de algemene begraafplaats.46) In
1969 werd de ingang van de begraafplaats
gewijzigd. Deze was aan de Zaagmolen
straat (nu Ringbaan-west). Door de aanleg
van de spoorlijn (nu loopt daar het fiets
pad) naar het industriegebied achter de
huidige Praxis, was het niet meer mogelijk
deze ingang te gebruiken. In 1969 werden
dan ook twee nieuwe ingangen gemaakt
aan de Cornelisweg en de Westhavendijk.47'
In 1991 kwam er een laatste uitbreiding.
Onder andere door het opheffen van de
RK-begraafplaats in de Zuidvlietstraat
kwam er snel ruimtegebrek. Er werd een
nieuw stuk grond toegevoegd en de huidige
ingang werd gerealiseerd. De totale kos
ten werden begroot op 85.000,-. Dekking
hiervan werd voorzien door verhoging van
de lijkbezorgingsrechten.48' De verhoging
van de kosten leverde geen kritiek op. Dat
was in 1922 wel anders, toen bewoners zich
beklaagden over de staat van onderhoud
van het Bergpad - nu Heernisseweg - dat in
een erbarmelijk staat verkeerde. Het was
een onverhard modderpad. Boze bewoners
schreven: ...Zoolang er nog kapitalen geof
ferd worden door de lankmoedige burgerij
voor een politiebureau, voor een Schutters
hof, voor een woning op een begraafplaats,
enz. Het was duidelijk dat de genoemde
voorbeelden als luxe werden gezien.49'
De twintigste eeuw
Een begrafenis die bijzondere aandacht
trok vond plaats op 18 mei 1940, waarbij
zeven slachtoffers van een bombardement
in Goes werden begraven. Het betrof vijf
inwoners van de stad Goes en twee mili
tairen die later aan hun verwondingen
waren overleden.50' Ze waren gedood bij
een bombardement op donderdag 16 mei
1940 op een groep Franse soldaten die
gelegerd waren aan de Oude Singel en
waarbij een aantal woningen volledig werd
verwoest (vermeld wordt dat hierin acht
doden waren). Ook woningen aan de Kloe-
tingseweg en de M.A. de Ruijterlaan liepen
schade op.51' Er werd een Comité tot steun
van de slachtoffers van het bombardement
te Goes opgericht. Voorzitter werd wethou
der A. Vermaire en eere- voorzitter burge
meester Ten Kate.52' Een hulpagent van
politie bood zijn salaris van die dag aan
voor dit hulpcomité. Een treffend bewijs
van medeleven konden de Goese inwoners
lezen.53'
In februari 1953 werden eerst 24 slachtof
fers van de Watersnoodramp in een geza
menlijk graf begraven. Hiervan konden
slechts vijftien personen worden geïdenti
ficeerd. Het jongste slachtoffer was de vier
maanden oude Maaike Giesen uit Wolp-
haartsdijk en de oudste de 92-jarige Jan
Lievense uit Nieuwerkerk.54' Enkele dagen
later werden nog eens dertien slachtoffers
uit Kruiningen, Wolphaartsdijk en Ouwer-
kerk begraven.55' De gedenkstenen staan
er nog steeds.
Een begrafenis die bijzondere belangstel-
37
