203.3.4 volgens het kostenoverzicht. Er is niets vermeld over het rentepercentage van de lening en ook niets over de termijn van aflossing. In de rekeningen van de kerk over de jaren na 1658 is er niets over te vinden. Opmerkelijk. Was het verdere ver loop uitsluitend op mondelinge afspraken gebaseerd?4' Marinus Marinusse onder druk gezet? Het is een merkwaardig gegeven, post nummer 2 van het kostenoverzicht, verteert bij den rendant ende den schout Verburch omme den voorsz. Marinus Marinusse te in duceren tot vercoopinghe vande voorsz. ea rner 0.6.10. Schout Marinus Pieterse Ver- burgh en Dignus Mejoncq hadden blijkbaar onder het genot van enige alcoholische Afb. 3. Het parochiehuis, later gemeentehuis, is tot de opheffing van de zelfstandige gemeente Wemeldinge in 1970, steeds op dezelfde plaats gevestigd gebleven. Op deze foto uit 1901 is het pand nog altijd herkenbaar aan de 'Franse spitse'. Een drastische verbouwing in 1905 heeft de oorspronkelijke vorm van het gebouw geheel teniet gedaan. (Collectie J.C. de Groene.) versnaperingen al hun overredingskracht moeten aanwenden om Marinus Marinusse te doen besluiten aan de verkoop van een gedeelte van zijn pand mee te werken. Dignus Mejoncq vond het belangrijk ge noeg om dit apart te vermelden en niet samen te voegen met post nummer 3, de overige kosten van drank die met de koop overeenkomst gemoeid waren. Dan was er verder het in de koopovereen komst vermelde cadeautje in de vorm van een dukaton voor de echtgenote van Mari nus Marinusse. Dergelijke presentjes kwa men wel meer voor bij het sluiten van een koopovereenkomst, maar hier was er een substantieel bedrag van 1.10.6 9,15) mee gemoeid. Post nummer 1, den incoop vande earner, geeft namelijk een bedrag aan van 36.10.6 (de overeengekomen 35.0.0 plus 1.10.6). De gangbare dukaton die als betaalmiddel dienst deed was een zilveren munt van 3 gulden en 3 stuivers, ook zilve ren rijder genaamd. In dit geval was er dui delijk sprake van een gouden dukaton, die waarschijnlijk bestemd was om als sieraad dienst te doen. Leenken Pieters, de echtge note van kleermaker Marinus Marinusse, zal er beslist verguld mee geweest zijn. Het heeft in de onderhandelingen mogelijk de doorslag gegeven.5' Onduidelijk blijft waarom het zo belangrijk was dat juist in het pand van de kleerma ker Marinus Marinusse de nieuwe paro- chie-rechtkamer gevestigd kon worden. Herkenbaarheid en status Het moest wel mooi worden, het nieuwe onderkomen van het parochiebestuur, voor iedereen duidelijk zichtbaar in het centrum van het dorp, van vooren met een plancier- lijst met pannen op sijn Italiaens. Zo werd het in de koopovereenkomst aangegeven. Een deftig uiterlijk, passend bij het aan zien van de burgerlijke overheid. Wat precies bedoeld werd met pannen op sijn Italiaens is niet geheel duidelijk. Gaat het over het soort dakpannen dat gebruikt moest gaan worden, of over het aanbrengen van de dakbedekking? Waarschijnlijk het eerste, vlakke dakpannen, vergelijkbaar met de zogenaamde 'Romeinse pannen' met aan beide zijden een opstaande kant. 4

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2013 | | pagina 8