203.3.4 volgens het kostenoverzicht. Er is
niets vermeld over het rentepercentage van
de lening en ook niets over de termijn van
aflossing. In de rekeningen van de kerk
over de jaren na 1658 is er niets over te
vinden. Opmerkelijk. Was het verdere ver
loop uitsluitend op mondelinge afspraken
gebaseerd?4'
Marinus Marinusse onder druk gezet?
Het is een merkwaardig gegeven, post
nummer 2 van het kostenoverzicht, verteert
bij den rendant ende den schout Verburch
omme den voorsz. Marinus Marinusse te in
duceren tot vercoopinghe vande voorsz. ea
rner 0.6.10. Schout Marinus Pieterse Ver-
burgh en Dignus Mejoncq hadden blijkbaar
onder het genot van enige alcoholische
Afb. 3. Het parochiehuis, later
gemeentehuis, is tot de opheffing van de
zelfstandige gemeente Wemeldinge in 1970,
steeds op dezelfde plaats gevestigd gebleven.
Op deze foto uit 1901 is het pand nog altijd
herkenbaar aan de 'Franse spitse'. Een
drastische verbouwing in 1905 heeft de
oorspronkelijke vorm van het gebouw geheel
teniet gedaan. (Collectie J.C. de Groene.)
versnaperingen al hun overredingskracht
moeten aanwenden om Marinus Marinusse
te doen besluiten aan de verkoop van een
gedeelte van zijn pand mee te werken.
Dignus Mejoncq vond het belangrijk ge
noeg om dit apart te vermelden en niet
samen te voegen met post nummer 3, de
overige kosten van drank die met de koop
overeenkomst gemoeid waren.
Dan was er verder het in de koopovereen
komst vermelde cadeautje in de vorm van
een dukaton voor de echtgenote van Mari
nus Marinusse. Dergelijke presentjes kwa
men wel meer voor bij het sluiten van een
koopovereenkomst, maar hier was er een
substantieel bedrag van 1.10.6 9,15)
mee gemoeid. Post nummer 1, den incoop
vande earner, geeft namelijk een bedrag aan
van 36.10.6 (de overeengekomen 35.0.0
plus 1.10.6). De gangbare dukaton die als
betaalmiddel dienst deed was een zilveren
munt van 3 gulden en 3 stuivers, ook zilve
ren rijder genaamd. In dit geval was er dui
delijk sprake van een gouden dukaton, die
waarschijnlijk bestemd was om als sieraad
dienst te doen. Leenken Pieters, de echtge
note van kleermaker Marinus Marinusse,
zal er beslist verguld mee geweest zijn. Het
heeft in de onderhandelingen mogelijk de
doorslag gegeven.5'
Onduidelijk blijft waarom het zo belangrijk
was dat juist in het pand van de kleerma
ker Marinus Marinusse de nieuwe paro-
chie-rechtkamer gevestigd kon worden.
Herkenbaarheid en status
Het moest wel mooi worden, het nieuwe
onderkomen van het parochiebestuur, voor
iedereen duidelijk zichtbaar in het centrum
van het dorp, van vooren met een plancier-
lijst met pannen op sijn Italiaens. Zo werd
het in de koopovereenkomst aangegeven.
Een deftig uiterlijk, passend bij het aan
zien van de burgerlijke overheid.
Wat precies bedoeld werd met pannen op
sijn Italiaens is niet geheel duidelijk. Gaat
het over het soort dakpannen dat gebruikt
moest gaan worden, of over het aanbrengen
van de dakbedekking? Waarschijnlijk het
eerste, vlakke dakpannen, vergelijkbaar
met de zogenaamde 'Romeinse pannen'
met aan beide zijden een opstaande kant.
4