mesby in Noord Yorkshire bevindt zich een
gedenkplaat met zijn naam erop.6)
Indrukwekkend boek
Henk H.M. van der Linden heeft in het
hierboven genoemde boek de geschiede
nis van de ondergang van de drie kruisers
nauwkeurig beschreven. In de proloog
gaat hij in op het ontstaan van de wereld
brand. Daarna volgen hoofdstukken over
de Royal Navy en de Kaiserliche Marine.
Hij behandelt de schepen uit de Bac
chanteklasse, met hun bemanningen, die
hoofdzakelijk uit de Royal Navy Reserve
afkomstig waren en hij stelt daar de U-9
en haar commandant Otto Weddingen
tegenover. Een verhaal van geblunder
bij de Engelse vlootleiding tegenover een
vastberaden jonge Duitser, die in zijn eigen
land wereldberoemd zou worden. De rol die
HMS Hogue speelde bij de slag om Hel
goland op 23 augustus, sleepboot voor de
door de Duitsers in elkaar geschoten HMS
Arethusa, die nooit naar zee gestuurd had
mogen worden omdat het splinternieuwe
schip nog in de afbouwfase verkeerde, komt
ook aan de orde. De schrijver gaat vervol
gens uitgebreid in op de torpedering van
de Engelse kruisers, waarna ooggetuige
verslagen aan de orde komen van Engelse
overlevenden.
Een dag later, op 23 september, verschenen
de eerste verslagen in Nederlandse kran
ten, waarbij de 'heldenrollen' van de Flora
en de Titan niet vergeten werden.
De naweeën in Engeland waren niet
gering. Aanvankelijk geloofde niemand
het Duitse bericht, dat de ondergang door
slechts een enkele U-boot was bewerk
stelligd. Binnen de top van de Engelse
marine, waarin mensen als Beatty, Fisher
en Jellicoe zitting hadden, kwam het tot
heftige discussies over de schuldvraag. Die
leidden niet tot ontslag uit de dienst, maar
tot halvering van salarissen van de meeste
betrokken officieren. In de publieke opinie
kreeg echter Churchill de schuld.
De drie gezonken schepen zijn inmiddels
aangewezen als officiële zeemansgraven.
Er mag ter plaatse niet gedoken worden.
Het boek van Van der Linden, met een
inleiding van professor Koen Koch, is een
eerbetoon aan de mannen, die de schepen
in die eerste twee maanden van de Grote
Oorlog bemanden en die dat met hun leven
moesten bekopen. Voor iedereen met inte
resse in de maritieme geschiedenis van de
Eerste Wereldoolog is deze publicatie een
aanrader.
Allie Barth
uo
Noten:
1. H.H.M. van der Linden, Drie massagraven voor de
Nederlandse Kust, 22 september 1914, Soesterberg,
2010. Zie ook: A.J. Barth, Klein leed in de Grote
Oorlog, in De Spuije, tijdschrift van Heemkundige
Kring De Bevelanden en de vereniging Vrienden van
het Historisch Museum De Bevelanden, afl. 80, zomer
2010.
2. Zierikzeesche Nieuwsbode, 28-9-1914.
3. Vgl. noot 2.
4. Catalogus van het het oorlogsmuseum van J.A. Wilton
van Reede, Rotterdam, 1929, blz. 23.
5. Zie Barth, Klein Leed, blz. 4.
6. Gegevens ontleend aan: www.memorials.rmg.co.uk
