Het geweer van de Nederlandse militair tijdens WO I
was van goede kwaliteit
Het geweer van het type Mannlicher M.95
was het standaardgeweer van de Neder
landse krijgsmacht en dit wapen bezat
uitstekende eigenschappen. Ontworpen
door de Oostenrijkse wapenontwerper Fer
dinand Ritter von Mannlicher. Het geweer
M.95 had een kaliber van 6,5 mm, een
lengte van bijna 130 cm, en een gewicht
van 4,2 kilogram. Het geweer was voorzien
van een notenhouten kolf en een lade uit
één stuk. Op de bovenkant van de loop was
een handbeschermer aangebracht met een
uitsparing voor het vizier. De productie
vond plaats in Hongarije en in Oostenrijk
(Steyr).
Toen de Nederlandse krijgsmacht dit type
geweer ging gebruiken werd in Nederland
een fabriek voor de munitie gebouwd en
een werkplaats waar de wapens konden
worden gerepareerd. Besloten werd om
een werkplaats te bouwen bij de Artillerie-
Inrichtingen te Amsterdam. Daar werden
in het begin alleen wapens gerepareerd,
want het produceren vertrouwde men
aanvankelijk nog niet aan deze werk
plaats toe. De geweren M.95 werden in het
Oostenrijkse Steyr gekocht. Vanaf 1904
maakten de Artillerie-Inrichtingen (Hem-
brug) de Mannlicher geweren M.95 onder
licentie in Nederland zelf. Men was daar
zeer tevreden over, want de kwaliteit bleek
uitstekend en de prijs aanzienlijk lager dan
het geweer dat voordien in Oostenrijk werd
aangeschaft.
Afb. 1. Geweer Mannlicher M.95. (Bron: Wikipedia.)
-<msm
op een boerderij ten zuiden van Oudenbosch. De
eerste nacht kon hij hier de slaap niet vatten door het
voortdurende gebrom van de kanonnen aan het wes
telijk front in België. Adam Hochschild schrijft in zijn
indrukwekkende boek over de grote oorlog 1914-1918
(p. 334) dat in Piltdown aan de Engelse zuidkust (in de
omgeving van Royal Tunbridge Wells) de kanonnen in
Vlaanderen onafgebroken te horen waren. Ook soldaat
Marien Wandel noteerde in zijn dagboekaantekeningen
op 11,12 en 30 april 1915 dat hij het kanongebulder
van het Belgische front in fort De Hel bij Willemstad
duidelijk kon horen (www.fortdehel.nlhistorie).
'etierstutz,
67