Jeugdherinneringen aan Kwadendamme
Hubert de Jonge
Afb. 1. Opa Ube de Jonge, die naast zijn kleine agrarische activiteiten ook een oliehandel
had. (Afb. 1 en 2: collectie H.M. de Jonge.)
De oorlog is voor mij tamelijk ongemerkt
voorbij gegaan. Een paar dingen zijn me
bijgebleven, 's Zomers was het de gewoonte
dat men tot laat in de avond op de dijk
(Siguitsedijk) zat of stond te praten met
de buren, zoals Giljam Zuidhof die aan de
andere kant van de dijk woonde. Hierbij
werden de regels van de Spertijd wel over
treden.
Kleren waren niet of nauwelijks te krij
gen zodat ik nog al eens iets moest dragen
dat gemaakt was uit oude kleren van een
oom of tante. Schoenveters gaven nog al
eens problemen omdat ze na een of twee
keer aantrekken al kapot waren. Mijn
moeder had veters weten te bemachtigen
voor mijn hoge schoenen. Bij de smidse
van Hundersmarck waren ze al kapot.
Ik had toen medelijden met mijn moeder
Ik ben Hubert de Jonge en ben geboren te
Kwadendamme, in de woning Siguitsedijk
B90 op 30 augustus 1937, als oudste zoon
van Pier de Jonge en Mariete Boudens. In
dit artikel vertel ik over mijn jeugd en over
de herinneringen aan de school, de kerk,
het dorp en zijn bewoners in de jaren veer
tig en vijftig in Kwadendamme.
Vroegste herinneringen: de oorlog
Mijn eerste herinnering aan mijn ge
boortehuis dateert van mei 1940. Tussen
oudoom Frans' woning en de onze was een
'schuilkelder' gemaakt. Je moest er op een
uit een oude auto gesloopte bank zitten.
Ik herinner mij ook dat ik met mijn moe
der keek naar een luchtgevecht. Het was
mooi helder weer zodat de vliegtuigen goed
zichtbaar waren.
2
