beschietingen, die gelukkig niet in onze richting plaatsvonden, moesten we met zijn allen onder de trap gaan zitten en maar rozenkransen bidden. Omdat er regelmatig werd geschoten werd het raadzaam geacht bij de buren van oom Nard te gaan schui len, tussen de balen stro in de boerderij van Boone. Daar zaten ook enige jonge Duitse soldaten die nog banger waren dan wij. De tocht naar de boerderij, enige hon derden meters, ging door het water. Kort daarop kwam mijn vader vertellen dat de Engelsen er waren. Hij had ze gezien op de Goesestraatweg. Van de bevrijding zelf is mij niet veel bij gebleven. Thuis was de zolderverdieping voor officieren ter beschikking gesteld. We kregen zo nu en dan eten van de soldaten. Mijn moeder heeft toen geleerd wat plate betekende in het Engels. Toen de legers verder trokken was er bij ons huis een kleine plechtigheid met Schot se doedelzakspelers. Mijn zussen Corrie en Koosje bleken schurft te hebben opgelopen. Zij hadden dit van een evacué uit Noord-Beveland die bij ons verbleef en die hen wel eens in bed nam. Ze moesten zich in de woonkamer bij de kachel uitkleden en werden dan door een militaire verpleegster met een of ander vies riekend goedje ingesmeerd. Samen met Rinus natuurlijk stiekem kijken naar mijn blote zussen. Begin 1945 begonnen de scholen weer, zij het onregelmatig. De ene week drie en de andere week twee dagen. De lagere klas sen hadden les in een lokaal van de meis jesschool. In de andere klassen zaten nog militairen. Op een dag in mei was er plot seling een geweldig gejuich bij de soldaten. De oorlog was afgelopen. Schooljaren Kleuterschool: 1 april 1942 - 1 april 1944; Lagere school: 1 april 1944 - 1 september 1949. Het schooljaar begon op 1 april. Zaterdag was altijd een schoolvrije dag. We hadden geen vrije woensdagmiddag. De kleuterschool was op een zolderverdie ping van het zusterhuis, naast de meisjes school, aan wat toen de Kerkdreef heette (nu de Johan Frisostraat). De leidster was een zuster (van de Ursulinnen van Bergen) bijgestaan door een meisje uit het dorp. Mij staat het bij dat het een meisje van Poort vliet was, van de Vreelandsedijk. De lagere school begon in de jongensschool schuin achter de kerk bij juffrouw Fransse. Jongens en meisjes hadden toen aparte scholen. Het toegangspad naar de school lag aan vankelijk een honderd meter van de kerk af. Toen het kerkhof uitgebreid moest worden, werd de toegangsweg vlak naast de kerk gelegd. Deze kwam toen uit op een overdekte betegelde speelplaats. Meester Schuerman had in de tegels een landkaart van Nederland uitgehakt. De speelplaats was begrind. Om het schoolplein was een hoog hek dat voorzien was van gaas. Bij de bevrijding was het gaas gedeeltelijk vernield. Men had het provisorisch gerepa reerd. Het was niet al te best gedaan want we konden er doorheen kruipen en zo in de tuin van de pastoor komen. En daar was een appelboomgaard! Evenwijdig met de school en het schoolplein liep, enige meters van het hek, een sloot en daar achter lag een stuk weiland van Piertje van 't Westeinde. Deze wei werd gebruikt door de schietvereniging voor het schieten op de staande wip. Vanuit de schoolklas kon je de stienge zien en verder de Siguitsedijk. In de periode september/oktober 1944 tot mei 1945 was er zeer onregelmatig school. In 1945 werd het begin van het schooljaar op 1 september bepaald. Dat betekende een verlengd schooljaar van 1 april 1944 tot 1 september 1945. Ik mocht echter meteen naar de derde klas in september 1945 bij meester Frans Schuerman. Ik was direct een geziene figuur op school. Zomaar een klas overslaan en dan nog de beste van de klas. Meester Schuerman werd schertje ge noemd, waarschijnlijk omdat hij bij de gym altijd voordeed hoe we schaaroefeningen moesten maken. In de schoollokalen stonden grote ronde 4

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2014 | | pagina 6