1815 als honorair-kamerheer in dienst van
Koning Willem I in 1815.42' Op 57-jarige
leeftijd overleed hij ongehuwd in Den Haag.
De derde broer, Willem Carel baron de Per-
poncher Sedlnitsky (1775-1857) had geen
kinderen uit zijn eerste huwelijk met Jo
hanna Frederica Trip. Na haar overlijden
hertrouwde hij met Alida Maria van Rest.
Zij kregen vier kinderen, waaronder twee
zoons, maar deze tak stierf uit.43' Zijn staat
van dienst is wel weer interessant en past
in de Perponcher-traditie: Willem Carel
trad in 1796 in dienst bij het Pruisische
leger als cadet bij het Garde du Corps; de
lijfwacht van de Pruisische koning. Binnen
een paar jaar was hij al majoor en vervol
gens werd in 1806 adjudant van generaal
Gebhard Leberecht von Blücher, die in
1815 als onverschrokken 'Marschall Vor-
warts' het Pruisische leger zou aanvoeren
tijdens de Slag bij Waterloo.
In 1811 verliet Willem Carel de Pruisische
Afb. 8. Hendrik George de Perponcher Sedl
nitsky (1771-1856), 'held van Quatre Bras'.
(Bron: Sypesteyn, J.W., Biographisch Al
bum, Den Haag 1857-1862.)
dienst. In 1815 werd hij luitenant-kolonel
in het Nederlandse leger en, net zoals
zijn broer Hendrik George, adjudant van
koning Willem I. Uiteindelijk ging hij in
1841, net als Hendrik, als luitenant-gene
raal met pensioen. Op 8 juli 1815 ontving
Willem Carel de Militaire Willems-Orde 4e
klasse en op 6 oktober 1840 de Orde van de
Nederlandse Leeuw.44'
Vererving op Duitse afstammelingen
Arend Jacob Diederik en Willem Carel
zetten de Perponcherlijn niet voort. Een
belangrijk deel van de bezittingen kwam zo
bij hun broer Hendrik George de Perpon
cher Sedlnitsky, waaronder Ellewoutsdijk,
Everinge, Coudorpe en Driewegen,45' Hein-
kenszand en 's-Heer Arendskerke. Hendrik
George zal zich waarschijnlijk niet actief
met het beheer hebben beziggehouden.
Via vererving komen de afstammelingen
van Hendrik George de Perponcher Sedl
nitsky uiteindelijk ook in het bezit van de
bezittingen rond Wolphaartsdijk, 's-Heer
Hendrikskinderen en 's-Heer Abtskerke
van hun literaire oudoom Willem Emmery.
Willem Emmery had zes kinderen, van
wie er vier vroegtijdig waren overleden.
Hij had geen mannelijke nakomelingen.
Zijn oudste dochter, jkvr. Paulina Adriana
Engelberta baronesse de Perponcher Sedl
nitsky (1778-1828), overleed ongehuwd.
De tweede dochter van Willem Emmery,
Johanna Maria baronesse de Perponcher
Sedlnitsky (1784-1852), huwde op 16 mei
1834 in Genève met George James, een
majoor in Engelse dienst. Ze overleed kin
derloos in Parijs op 13 april 1852, nadat
ze in 1846 in haar testament de drie zoons
van Hendrik George de Perponcher Sedl
nitsky als haar erven had aangewezen.
Aanvankelijk bepaalde Johanna Maria
dat haar nalatenschap zou gaan naar
haar stiefdochter Augusta Carr James,
die echter overleed in 1863 zonder nako
melingen. In dat geval was bepaald dat de
opbrengsten van het grootste deel van haar
nalatenschap zouden overgaan naar haar
achterneven; de drie zoons van Hendrik
George de Perponcher Sedlnitsky.
12
