I A
Afb. 11. Het familiewapen De Perponcher
Sedlnitsky. (Centraal Bureau voor Genae-
logie.)
voorzichtigheid van de Fransen behoedde
het veel kleinere Brits/Nederlandse leger
voor een snelle nederlaag. Wellington zorg
de op tijd voor versterkingen en zo keerden
uiteindelijk de kansen.
Technisch gezien was de
strijd bij Quatre Bras
onbeslist; het Brits/
Nederlandse leger trok
zich terug richting Wa
terloo. Tactisch bezien
was Quatre Bras echter
een overwinning voor
Wellington, omdat de
voortvarende opmars
van de Fransen tot
stilstand was gebracht,
wat achteraf gezien een
belangrijke opmaat was
voor de overwinning bij
Waterloo twee dagen
later op 18 juni 1815.
Afb. 12. Kerk 's-Heer
Abtskerke. (Afb. 12-14:
foto's auteur.)
De Nederlandse bronnen zijn uiteraard
'ronkend' over de heroïsche actie van de
Perponcher; de waarheid is dat het meer
geluk dan strategische wijsheid was van
de Perponcher om Nederlandse versterkin
gen naar Quatre Bras te sturen. Hendrik
George werd wegens zijn uitzonderlijke
verdiensten in de slagen bij Quatre-Bras
en Waterloo in 1825 als graaf ingelijfd in de
Nederlandse adel.55)
Na de Slag bij Waterloo keerde Hendrik
George terug naar zijn post als gezant in
Berlijn waar hij bleef tot zijn pensionering
op 19 april 1842.
Op 2 oktober 1816 huwde hij Wilhelmina
Frederica Adelheid, gravin van Reede.56)
Zij kregen drie zoons, Wilhelm, Friedrich
en Ludwig, die later alle drie hoge functies
vervulden in het Pruisische leger.
De Duitse jaren
Via hun vader en, langs de andere tak, via
hun oudoom Willem Emmery (de erfenis
van diens kinderloos gestorven dochter
Johanna Maria), kwamen de Zeeuwse be
zittingen terecht bij de zoons van Hendrik
George en Adelheid van Reede.
De drie zoons Wilhelm, Friedrich en Lud
wig verwierven belangrijke maatschap
pelijke posities in het negentiende-eeuwse
16
