20 Tirion, I., Hedendaagsche historie, of tegenwoordige staat van alle volkeren; XXe deel: Vervolgende de Beschrijving der Vereenigde Nederlanden En wel in 't byzonder van Zee land, Amsterdam 1753. Utrecht Dresselhuis, J. ab, Wandelingen door Zuid- en Noordbeveland, een geschied- en oudheidkundig school- en volksleesboek, Goes 1932. Veldhuijzen, S.E., (samengesteld door), De straat waarin wij wonen, Den Haag ongedateerd. Wilbrenninck, J.C., Chronologische lijst van Heeren Offi cieren der Cavalerie van het Nederlandsche leger van af 8 December 1813 tot 1 Mei 1898, Den Haag 1898. Wilderom, M.H., Tussen afsluitdammen en deltadijken, deel III Midden-Zeeland, Middelburg 1968. Winkel, J. te, Geschiedenis der Nederlandsche Letterkunde in de eerste eeuw der Europeesche Staatsomwentelingen, Haarlem 1925. Winkelen, C. van, Driewegen en Ellewoutsdijk in oude ansichten, Zierikzee 1976. Winkelen, C. van, Wolphaartsdijk in oude ansichten, (tweede druk) Zaltbommel 1978. Wüppermann, W.E.A., De vorming van het Nederlandsche leger na de omwenteling van 1813 en het aandeel van dat leger aan den veldtocht van 1815, Breda 1900. IJsseldijk, W. van, Oude Boerderijen in Zeeland deel 2, Goes 2000. IJsseldijk, W. van, Oude boerderijen in Zeeland, Goes 1975. Artikelen: Hollestelle, L.M., 'Het kasteel van 's-Heer Hendrikskinde ren' in Historisch Jaarboek voor Zuid- en Noord-Beveland, 1986. Koolemans Beijnen, G.J.W., 'Op welk tijdstip heeft maar schalk Ney in Juni 1915 bevel ontvangen om Quatre-Bras te bezetten?' in De Militaire Spectator, 83 jaargang, decem ber 1914, supplement 4. Moerland, L., 'Burgemeester slaat er op', Provinciale Zeeuwse Courant, 23 februari 2000. Nederlandsche Leeuw, 67e jaargang 1950, kolommen 185- 187, 306. Nederlandsche Leeuw, 68e jaargang 1951, kolommen 57, 58, 117,118, 274-285. Nederlandsche Leeuw, 54e jaargang 1937, kolommen 217, 262, 422. Puype, J.P., 'Twee eresabels van De Perponcher' in Arma mentaria 25 (1990) pagina's 27-36. Overige bronnen: Gemeentearchief Goes, Administratiekantoor Lenshoek, Stukken betreffende het beheer van de boedel van J.M. Baronesse de Perponcher (III). Adelslexikon, Genealogisches Handbuch des Adels 10, Lim burg a.d. Lahn, 1999. Encyclopedie van Zeeland, Koninklijk Zeeuwsch Genoot schap der Wetenschappen, Middelburg 1982. Genealogisches Handbuch des Adels, Graflichen Hauser 11, Limburg a.d. Lahn, 1983. Jaarboeken Centraal Bureau voor Genealogie, 's-Graven- hage 1962, 1963 en 1964. De Navorscher, jaargangen 3e jaargang 1863, 4e jaargang 1864 en vijfde jaargang 1865. Nederland's Adelsboek 1906, p. 326-329. Nederlandss Adelsboek, 14e jaargang (1916), p. 62-66. Nederland's Adelsboek, 42e jaargang (1949), p. 415-420. Nederland's Adelsboek, 89e jaargang (2000-2001), p. 446- 453. Noten: 1. Belangrijke bronnen zijn het archief van de familie De Perponcher, onderdeel van het archief van Admi nistratiekantoor Lenshoek in Kloetinge en de inven tarisatie van de archieven van de families Brouwer/ Van Watervliet en De Perponcher Sedlnitsky, door M.J. van den Berge in opdracht van de Gemeente lijke Archiefdienst van Goes: Berge, M.J. van den, Inventaris van de archieven der families Brouwer, later Van Watervliet en De Perponcher Sedlnitsky 1578-1892, Goes 1977. Beide bevinden zich in het Gemeentearchief Goes. 2. De vader van Anna von Sedlnitsky, jhr. Peter von Sedlnitsky, heer van Choltitz en Füllstein, (1549- 1610) vermoedelijk zoon van Wenzel en Anna Sza- marowsky, kwam met de graaf van Hohenlohe (de zwager van Prins Maurits) uit Duitsland naar Neder land. In 1576 was hij luitenant in Friesland. In 1600 nam hij onder Prins Maurits deel aan de slag bij Nieuwpoort. In 1602 benoemde Prins Maurits hem tot gouverneur van de stad Grave en het land van Cuyk. Peter von Sedlnitsky sneuvelt op 13 augustus 1610 bij het beleg van de stad Gulik, aan het begin van het Twaalfjarige Bestand (Bron: Molhuysen, PC. en P.J. Blok, Nieuw Nederlandsch Biografisch Woor denboek, Leiden 1911). 3. Bulhof, F, Ma patrie est au ciel, Hilversum 1993. 4. Raa, F.J.G. ten, Het Staatsche leger, 1568-1795, deel I tot en met VIII. Deel VIII bewerkt door J.W. Wijn, Den Haag 1911-1964. 5. Baan, J. van der, Wolfaartsdijk, geschetst als eiland en ambachtsheerlijkheid, Goes 1866. 6. Berge, M.J. van den, Watervliet, een verdwenen land juweel, Goes 1977. 7. Lokerse, E.B.G., Het Zuid-Bevelandse geslacht Van Watervliet, uitg. Nederlandse Genealogische Vereni ging afd. Zeeland, Kapelle 1989. 8. Berge, M.J. van den, Watervliet, een verdwenen land juweel, Goes 1977. Door latere aankopen in 1736 en 1775 kwamen de Perponchers uiteindelijk in bezit van de gehele ambachtsheerlijkheid Wolphaartsdijk (noot auteur). 9. Bloys van Treslong Prins, PC., Genealogische en heraldische gedenkwaardigheden in en uit kerken der provincie Zeeland, Utrecht 1919, p. 59. 10. Lokerse, E.B.G., Het Zuid-Bevelandse geslacht Van Watervliet, uitg. Nederlandse Genealogische Vereni ging afd. Zeeland, Kapelle 1989. Voor informatie over Frederik de Lutiano, zie: Neuteboom-Dieleman, M., Frederik de Lutiano (1562-1629) ambachtsheer van Ellewoutsdijk, Everinge en Coudorpe, Schoorl 2012. 11. Gillis van Watervliet (1588-1635), zoon van Cornelis, verwierf in 1617 het gehele ambacht en werd hier mee ambachtsheer van Ellewoutsdijk, Coudorpe, Everinge en Driewegen. Hij verkreeg tevens het veertiende-eeuwse slot Ellewoutsdijk. (Bron: Berge, M.J. van den, Inleiding Inventaris van de archieven der framilies Brouwer, later Van Watervliet en De Per poncher Sedlnitsky 1578-1892, Goes 1977. 12. Lokerse, E.B.G., Het Zuid-Bevelandse geslacht Van Watervliet, uitg. Nederlandse Genealogische Vereni ging afd. Zeeland, Kapelle 1989 en Berge, M.J. van den, Inventaris van de archieven der families Brou wer, later Van Watervliet en De Perponcher Sedlnitsky 1578-1892, Goes 1977. 13. Weinig herinnert nog aan de naam Van Watervliet. Het familiebezit Watervliet in Heinkenszand werd in

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2014 | | pagina 22