berdina haar testament.25' Daarin stond zij
omschreven als Ambagtsvrouwe van Kapel-
Ie, Biezelingen en Eversdijk, alle gelegen bij
Kapelle, waar zij ook woonde. Kort daarna
is zij overleden en begraven in Kapelle,
waarbij begrafenisrechten van 0,8 pond
Vlaams werden betaald.26' In haar testa
ment legateerde zij aan haar man lijfgoede
ren alsmede meubilair ter waarde van 100
pond Vlaams. Zij benoemde haar dochter
Johanna Pieternella de la Rue die toen in
Wolphaartsdijk woonde tot enige erfge
naam en legde haar de verplichting op een
bedrag van 500 Caroli gulden jaarlijks te
betalen aan haar man tot zijn dood.27' Nog
geen jaar later, op 26 januari 1770 overleed
Pieter de Waeijer de la Rue, net 50 jaar oud
te Kapelle.28'Een paar jaar daarvoor, op 4
april 1767, was hij nog poorter geworden in
Goes.29' Hij werd in datzelfde jaar lid van
het Goese kolveniersgilde en bleef dat tot
zijn overlijden. Zijn schoonzoon Leendert
Paardekoper, afkomstig uit Wolphaarts
dijk, was al lid van datzelfde gilde vanaf
1759.291 Pieters dochter Johanna Pieter
nella trouwde met hem op 6 juli 1767 te
Kapelle.30'
Evenals haar moeder kreeg Johanna een
octrooi van de Staten van Zeeland op 14
december 1769, dat haar het recht gaf om
haar leengoederen per testament te ver
maken met de clausule pro una vice.3l) Het
tijdstip van dit octrooi heeft waarschijnlijk
te maken met het feit dat haar moeder
vlak daarvoor op 5 oktober haar testament
had gemaakt, waarin zij haar leengoederen
kon vermaken gezien het aan haar ver
leende octrooi.25'
Door het beschikken over zo'n octrooi kon
den erflaters meer zelfstandig beslissen
over hun nalatenschap en waren zij niet
afhankelijk van wetgeving die het maken
van testamenten voor leengoederen ver
bood.22'
Johanna Pieternella de la Rue en Leendert
Paardekoper weigerden de erfenis van hun
vader respectievelijk schoonvader (aban
donneren en repudiëren) te aanvaarden.28'
In de Middelburgse Courant van mei 1770
stond dat spullen die toebehoorden aan Pe-
tronella Robberdina de Waeijer vanuit het
sterfhuis op den dorpe van Capelle in den
Eilande van ter Goes werden verkocht.32'
Haar leengoederen zijn waarschijnlijk wel
in de familie gebleven volgens het door
haar gemaakte testament. Zonder haar
octrooi hadden wellicht anderen in de fa
milie aanspraak kunnen maken op de leen
goederen.
Afb. 6 Kolveniershof te
Goes, Kroniek van Smal-
legange, 1696. (Collectie
gemeentearchief Goes.)
38
