Afb. 4. Zomer 1947. Va
der en moeder Moerdijk,
Corrie, Maatje, Wim en
Janna voor het huis van
de fam. M. Moerdijk. Ach
ter dit huis bevond zich in
de oorlog de schuilkelder
in de dijk. Het adres toen
was: Gawege B4.
genover het huis van Leunis Moerdijk, een
neef van onze zegsman Kees Moerdijk.
Vier mensen kwamen daarbij om het le
ven. Hun benen waren als het ware afge
sneden door de rondvliegende scherven
van een granaat die voor de ingang van
hun schuilkelder explodeerde. Ze zijn al
lemaal doodgebloed. Ook bij hen kwam de
Duitse legerarts langs, maar hij kon niets
meer voor de getroffenen doen. Arjaan
van Zweden, zijn zoon Kees van Zweden,
Maatje Poortvliet, de verloofde van Kees
van Zweden, afkomstig van Krabbendijke
en een zusje van Maatje Poortvliet van een
jaar of veertien waren de slachtoffers. Nu
waren er al vijf personen dodelijk getroffen
in Gawege. Kort daarop viel Piet Fraanje
als zesde slachtoffer. Piet was weggekro
pen achter een stapeltje bielzen die bij z'n
schuur waren opgestapeld. Waarschijnlijk
is hij omgekomen tengevolge van de zware
luchtdruk. Het kan ook zijn dat hij werd
getroffen door een hartinfarct. De oude
Jan Neels, die zijn schuilkelder even had
verlaten, werd dodelijk getroffen door een
granaatscherf.
Er waren ook gewonden op Gawege. Dat
waren Jan Weststrate, Jo Neels en Maatje
Dominicus. Laatstgenoemde werd in een
schuilkelder aangeschoten. Ze zat daar met
de familie en had haar kleine kind op haar
arm. Een Canadese soldaat hoorde een
gerucht in die schuilkelder en dacht onmid
dellijk dat er zich daar nog Duitsers bevon
den. Het schot dat hij afvuurde trof Maatje
Dominicus in haar elleboog. Toen de situ
atie hem duidelijk werd, gaf hij er blijk van
veel spijt te hebben van hetgeen er gebeurd
was. Maar...soldaten in de frontlinie ne
men geen enkel risico en schieten direct.
Jan Moerdijk, een broer van Kees, stond
aan het hekje bij de weg te kijken rond het
tijdstip dat de bevrijders doorstootten naar
Gawege. Hij kreeg direct een bajonet op
z'n borst gericht: de Canadese soldaat die
net voor hem stond, kon niet goed zien of
hij een burger of een militair was, doordat
hij in het donker niet goed kon waarnemen
wie zich daar bij hem bevond.
Jan Moerdijk vroeg hem of hij een Tommy
was, maar hij zei: No, Canadian. Snel
maakte de soldaat het goed met Jan Moer
dijk, want hij bood hem vriendschappelijk
een sigaret aan.
Bevrijding van Gawege
's Avonds rond een uur of acht was het
opeens muisstil in Gawege. Vooraf hadden
de mensen veel geschreeuw over en weer
gehoord tussen Duitse en Canadese solda
ten, die steeds naderbij kwamen. Er waren,
zo vertelt ons Kees Moerdijk, ook minstens
drie Duitse soldaten gesneuveld in de loop
van die dag. Kees heeft ze zelf zien liggen.
Ook aan Canadese zijde waren er gesneu
velden. De oprukkende Canadezen schoten
op een eigen verkenningsgroep, waarbij
vijf jonge militairen omkwamen. Vanaf de
'"F.-
29
