van Kalmthout. In 1896 trouwde zij met
Charles Boosten, die samen met zijn onge
huwde broer Josephus Ferdinandus Anto-
nius Boosten (Goes 1875-1928) een steen
houwerij uitbaatte in één der gebouwen
op het Goese stationsterrein. Het echtpaar
Boosten-Knitel bleef kinderloos; het engeltje
op het graf is daarom wellicht een uiting
van een niet vervulde kinderwens.
Een minder opvallend, maar wel bijzon
der grafmonument is dat voor de jong ge
storven Francies Buijsrogge (Hontenisse
1879 - Kloetinge 1893), vijfde van de zes
zonen van landbouwer Francies Buijsrogge
de oude (idem 1833-1900) en Maria Anna
Adriaansens (idem 1838-1897). Het nog
steeds aanwezige monument heeft de vorm
van een afgebrokkelde, gemetselde muur
met daar tegenaan een gebroken marme
ren zuil, beide als symbool voor het veel te
vroeg afgebroken leven. Het is momenteel
het oudste monument op het R.-K. kerkhof.
De dood van Francies de jonge was bijzon
der tragisch, de Goessche Courant meldde
hierover op 23 september 1893 het volgen
de. Woensdag had hier een droevig voorval
plaats. Een knaap van 14 a 15 jaar, zoon
van den landbouwer B. in de Groe, was
met een geweer in het veld om op de vogels
te schieten. Het geweer weigerde; de knaap
deed er een nieuw slaghoedje op en stampte
met den kolf op den grond om het kruit be
ter te doen zakken. Door het stampen sloeg
de haan toe; het schot ging af en trof den
armen jongen vlak boven het oog. Hij viel
neer, gaf een paar snikken en was dood.
Overigens doet het merkwaardige feit zich
voor dat de initialen op Francies' grafzerk
niet die van hemzelf zijn, maar die van zijn
oudste broer Johannes Franciscus Buijs
rogge (Hontenisse 1861-1941), koopman
van beroep, en gehuwd met Apolonia Kuij-
pers (idem 1859-1931).
De eerste van de twee overige bijzondere
monumenen is de graftombe van pastoor
en deken Jacobus Adrianus Eversteijn.
Zijn tombe staat midden in de voormalige
eerste klasse, midden op het centrale door-
gangspad. Het graf heeft een hardstenen
dekzerk, voorzien van witmarmeren ap-
pliquéwerk, voorstellende een miskelk en
vier gestileerde bonnetten, en is dus een
typisch priestergraf. Het appliquéwerk en
de centrale ligging maken dit graf wat pro
minenter dan de vier overige priestergra
ven op het kerkhof. En het laatste notabele
monument is de dubbele tombe van het
eerder genoemde echtpaar Marinus Ar-
noldus Stieger en Margaretha Wilhelmina
Verhallen. Het zijn de hoogste tombes van
het gehele kerkhof, eveneens centraal gele
gen, beide voorzien van een witmarmeren
kruis en een haarscherpe pasfoto. Zodoen
de lijken de vroegere echtelieden uit te zien
over tenminste de helft van de begraven
Rooms-katholieke gemeenschap en haar
roemruchte Goese geschiedenis, inmiddels
al bijna honderd jaar lang.15)
15
Noten:
1. De namen der oprichters van de Roomse zuil die
tevens op het R.-K. kerkhof begraven zijn en wier
grafmonument tot op heden aanwezig is zijn steeds
cursief weergegeven.
2. A.J. Barth (ed.), Goese Inventarissen, nr. 16, Inventa
ris van de archieven van de godshuizen en het burger
lijk armbestuur van Goes 1578-1970, Goes 1994.
3. M.H.D. van Leeuwen, Armenzorg in Nederland na
1800, Amsterdam 1998.
4. P.Th.F.M. Boekholt en E.R de Booy, Geschiedenis van
de school in Nederland vanaf de middeleeuwen tot aan
de huidige tijd, Assen 1987.
5. J.G. Hegeman, Darwin en onze voorouders. Nederlandse
reacties op de evolutieleer 1860-1875: een terreinver
kenning, in: Bijdragen en Mededelingen betreffende de
geschiedenis der Nederlanden 85 (1970), 261-314.
6. Koninklijke Bibliotheek, Krantencatalogus, website.
7. J. Jongepier en A. Monna, Kerken van Cuypers in oude
ansichten, Zaltbommel 1984.
8. J. van der Male, Orgels in Zeeland, website.
9. J.R de Jonge, Bommen op Goes, in de Spuije (2014),
93, 86-93.
10. Katholiek Documentatie Centrum, En zij deden het:
een halve eeuw geschiedenis van de Interdiocesane
Katholieke Middenstands Bond in de bisdommen
Haarlem en Rotterdam, inv. nr. SK-38.
11. Idem.
12. R. Bitter, beeldcollectie Bitter-van Opstal, in website
gemeentearchief Goes.
13. 13. L.J. Rogier en N. de Rooy, In vrijheid herboren.
Katholiek Nederland 1853-1953, 's-Gravenhage 1953.
14. R. Stenvert, S. van Ginkel, E. Stades, C. Kolman en R
van Cruyningen, Monumenten in Nederland. Zeeland,
Zwolle 2003.
15. Een plattegrond en een volledig register van graven
en begravenen per 3 augustus 2012 zijn beschikbaar
bij de auteur.
