800 jaar Geerteskerk in Kloetinge
male grootte. Rien Bekkers heeft eerder
al een basis ontwikkeld voor zijn figuren
van kunststof met metalen pinnen als
onderbeentjes en zonder hoofd. Zo lijken
ze minder op aankleedpoppen. Om het
tableau wat levendiger te maken heeft hij
voor twee figuren dikmaakpakken laten
maken.
Het is een heel proces geweest om het
project te realiseren. De conservator heeft
informatie gestuurd voor de verschillende
kostuums, van de musket met mik (on
dersteuning bij het schieten), de rapier
(sabel), het wapen van Goes, kruitflesjes,
zilveren penning etc. Alles moest immers
op maat nagemaakt worden. Zo kwam hij
bij kleine ambachtelijke bedrijfjes terecht.
Voor de musket zocht hij een wapenwerk
plaats. Na wat rondvragen kwam hij in een
klein bedrijfje waar drie mannen volauto
matische machinegeweren maakten. Hij
vouwde zijn tekening open en liet hem aan
de eigenaar zien. Dit is Spaans, zei de man
meteen. Hier moet ik zijn, dacht Bekkers
toen. Stoffen zocht hij bij elkaar via een
stoffenleverancier zoals diverse zijden
jacquard's en tafzijdes, glasbatist, lintjes,
bandjes, knoopjes en vervolgens is hij op
zoek gegaan naar mensen die de kostuums
konden realiseren. Er hebben heel veel
mensen aan gewerkt: een patronenmaak-
ster, kleermakers, leerbewerker, zilver
smid, metaalbewerker, kopergieter, wapen
werkplaats, borduurster, kunststofatelier,
hoedenmaakster.
Een topprestatie heeft Alice Harte geleverd
met haar Reticella-kraag en mouwman
chetten van naaldkant. Alice Harte uit
Heinkenszand is kantkloster en maakt
onder andere naaldkant. Naaldkant is in
zekere zin iets makkelijker dan kloskant
maar er zit veel meer werk aan. Het was
geen makkelijke klus, vertelt ze. Er was
weinig literatuur over. De kraag van een
van de schutters in de Schutterszaal heeft
ze als voorbeeld genomen, maar omdat de
schaal kleiner is, moest ze hier en daar
toch details weglaten. Zonder voorbereidin
gen heeft ze alleen al aan de kraag 286 uur
gewerkt!
Zoals gezegd zijn er een schutter, vaandrig
en kapitein vervaardigd, van de drie ver
schillende vendels oranje, blanje en bleu,
de schutter met een blauwe veer op de
hoed voor hem, de vaandrig met witte vlag
en sjerp, een kapitein met oranje sjerp en
oranje veer op zijn hoed en partizaan (lans)
met oranje kwast; rechts ernaast de twee
burgemeesters, de eerste met de genaald-
kante kraag en manchetten, de tweede in
een modernere outfit. Zeer de moeite van
het bekijken waard!
Hester van Rees
Dit jaar viert de Protestantse Gemeente
in Kloetinge dat zij 800 geleden voor het
eerst 'op schrift' stond vermeld. Teruggere
kend van nu komen we uit op 1216. Precies
dat jaar staat genoemd onder een officiële
oorkonde met een pauselijk loodje eraan
gehangen. Dat zegel is afkomstig van Paus
Innocentius III. In de oorkonde wordt door
de Paus het zogenaamde patronaatsrecht
bevestigd, ofwel het recht van het bestuur
van de Sint Pieter in Utrecht om een
aantal parochies te stichten (en ook het
tiendrecht te ontvangen, een belasting). Op
de lijst met parochies (zie afb. 1) wordt Clo-
tinge genoemd (oude spelling van Kloetinge
en op de oorkonde onderstreept).
Afgezien van het feit dat het interessant
is te wonen in een dorp bij een kerk met
zo'n oude geschiedenis, kun je je afvragen:
hoe belangrijk is het om dit te weten? Het
is van belang als je bedenkt dat de stich
ting van parochie en kerk een essentieel
moment was in de ontwikkelingsgeschiede
nis van een nederzetting in de Middeleeu
wen. Want wanneer op een bepaalde plaats
sprake was van een parochie, d.w.z. een
pastoor was benoemd en een kerk was ge
bouwd, pas dan kon aan een dorp gebouwd
29
