„Goes,, Afb. 9. Ondertekening door fotograaf Ma- gielsezoals deze eind negentiende eeuw begin twintigste eeuw onderaan de foto's werden gezet. Collectie gemeentearchief Goes.) bezoek aan Zeeland. Vol verbazing zagen ze de Deltawerken. Waar Martinus vroeger met een bootje vanuit Wolphaartsdijk naar Noord-Beveland moest, ligt nu de Zand- kreekdam. Ze moesten er heen over een verkeersweg door de hun bekende Goese Polder. Bij de begraafplaats in Goes stond nu de televisietoren.42) Laatste jaren Op 4 februari 1968 overleed Martinus Schipper te Velsen op de leeftijd van 75 jaar. Zijn echtgenote Jetta van der Zijl overleefde hem en overleed op 20 juni 1970 op de leeftijd van 86 jaar, eveneens te Velsen. Beiden werden begraven op de begraafplaats Westerveld te Driehuis, gemeente Velsen. De vraag rijst of er anno 2016 in Goes nog iets herinnert aan deze familiegeschiede nis van Martinus Schipper en zijn eerste Afb. 10. De originele titelpagina van het handgeschreven boek Des Levens Lot van Martinus Schipper. (Foto familiearchief Schipper.) liefde Jacoba Melio. Een broer van Jaco- ba - Gerardus Cornelis Melio - is in Goes een Loonzetterij begonnen.43) Het bedrijf was bekend onder de naam Loonzetterij Melio en was tot in de jaren zeventig van de twintigste eeuw in de Nieuwstraat te Goes gevestigd. Oud-wethouder Lieven de Leeuw heeft vele jaren bij dit bedrijf in loondienst gewerkt. In 1969 nam hij het be drijf over. Dit bleek een ongunstig moment voor de overname van een zetterij te zijn. De digitalisering in de grafische industrie kwam op, waardoor het beroep van zetter verdween. In 1982 zag De Leeuw - inmid dels wethouder - zich genoodzaakt het bedrijf om economische redenen te beëindi gen.4^ Door Martinus Schipper is getracht zijn leven in romanvorm te beschrijven. Daar door is het in de derde persoon geschreven. Een roman schrijven is echter niet eenvou dig. Fictie en realiteit moeten dan samen vloeien in een goed lopend verhaal. Er zijn maar weinig mensen die dit gestalte kunnen geven. Voeg daarbij dat uitgevers vaak overstelpt worden met manuscripten en dan is het te begrijpen dat Martinus geen uitgever voor zijn boek kon vinden. Ook wordt er in het boek openhartig over seks gesproken. Volgens de achterklein dochters was dit beginjaren zestig van de twintigste eeuw ook een reden om het boek voor publicatie te weigeren.45) Alle lof voor zijn achterkleindochters die dit boek nu in eigen beheer uitgeven en op deze wijze een postume hulde willen brengen aan hun overgrootvader. De tekst is letterlijk overgenomen van het handgeschreven manuscript, zoals Martinus Schipper dit had geschreven. Hierdoor zijn veel taal fouten blijven staan. Dat is jammer. Maar wie daar doorheen kijkt krijgt een boei end verhaal van een bewogen leven. Het boekje omvat 200 pagina's en is gedrukt op wit glanzend papier. Het is niet bij de boekhandel verkrijgbaar maar kan bij de achterkleindochters van de auteur - Ag nes Kingma-Schipper en Nadine Mul- leman-Schipper - voor 15,00 6,95 verzendkosten besteld worden per email: agneskingma@gmail.com 8 Cs'ib, tfoUljofi&u-,

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2017 | | pagina 10