Schilderijen van De Soomer
den, maar bij navraag zou dit gebeurd zijn.
De linkerhand is passend bij de leeftijd van
de vrij jonge man, de rechter past meer bij
een oude man. Ook het paardemes is apart.
Het toont drie paarden zoals hoort, maar
twee eten uit de ruif en de derde kijkt de
andere kant op, dat is weer ongebruikelijk.
En het open stukje met het zogenaamde
'zieltje' is niet te zien.
Hoe erg zijn deze ogenschijnlijke onzorg
vuldigheden? Anders gezegd: moet het voor
een hoge waardering echt gaan om een
honderd procent katholieke boer? Wij hou
den het erop dat deze Calissendorff tijdens
vakanties in Zeeland getroffen is geweest
door de mooie uitstraling van de in het
zwart geklede jonge boer, met zijn blozende
wangen, zijn zelfbewuste en schalkse blik.
Dat heeft hij onthouden, evenals de broek
stukken en keelknopen. Door de rest wat
donker te houden vallen deze zaken nog
meer op. Vrijheid van de schilder! Het blijft
een aantrekkelijk schilderij!
Hester van Rees
Wellicht kennen de oudsten onder ons nog
de fotozaak van Fidelis Franciscus de Soo
mer. Het echtpaar De Soomer was vanuit
Antwerpen bij het begin van de eerste
wereldoorlog in 1914 naar Goes gevlucht.
De Soomer vond onderdak bij de familie
Weezepoel, die een fietsenwinkel had in de
Wijngaardstraat. Met geleend geld begon
De Soomer een fotowinkel. De winkel viel
op door fotoportretten van de vrouw van
De Soomer, een aparte, mondaine verschij
ning in het plattelandse Goes van begin
twintigste eeuw. Onderstaande foto's van
haar komen uit de nalatenschap van Nel
Steendam-Weezepoel, die de portretten
weer geërfd heeft van een oudtante.
Afb. 1 en 2. Portretten van Anna Seraphina de Soomer. (Collectie gemeentearchief Goes.)
20
