Afb. 2. Adrie Duvekot (Borssele 1920-Borssele 2001). Het dijkhuis op de zeedijk bij Borssele
1949, pastel, 24 x 32 cm, particuliere collectie.
goede boterham. Beenhakker ziet in hem
de onbewuste ontdekker van het Zeeuw
se landschap als genre. Dat in de tweede
helft van de negentiende eeuw zich steeds
meer schilders naar Zeeland repten, had
behalve met de fraaie dorpen en steden
vooral te maken met de zich ontwikke
lende infrastructuur en de opkomst van
moderne stoombootdiensten. Veel schilders
meenden in Zeeland een wereld van vroe
ger waar te nemen, die elders allang was
verdwenen. De klederdrachten, de folklore,
de dijkwerkers, de landbouw, de boeren-
knollen, de visserij, de hoogaarzen, alles
leek eeuwenoud en nog bijna ongerept in
het Zeeland van ca. 1850-1940. De moder
ne tijd van na de Tweede Wereldoorlog en
de Ramp bracht nieuwe, moderne schilders
naar Zeeland. Ook zij werden gegrepen
door het Zeeland-virus waaraan de schrij
ver lijdt.
Het boek biedt met zijn formaat van 23 x
28 cm een fraaie keuze aan Zeeuwse en
ook Bevelandse landschappen. Jan Arends
opent het boek met een adembenemend
panorama over het Sloe, met in de verte
Arnemuiden, Middelburg en Veere. De lin
ker bladzijde is steeds voor de toelichting,
de rechter voor het kunstwerk. Dat is vaak
in een nogal ruime witrand geplaatst. Bij
voorbeeld het schilderij van Pauluspolder
door Jan Haak, blz. 29, staat in prentbrief
kaartformaat, evenals dat van Charley
Toorop, Gezicht op de Campveerse Toren,
Veere. Ook dit zou gediend zijn met een
grotere weergave. Een schilderij als dat op
blz. 61, Wintergezicht op Veere, van Lucie
van Dam van Isselt, valt nogal weg in het
wit. Bij schilderijen die wat donker uit de
verf komen werken de brede witranden
veel beter. Enkele schilderijen zijn over
de volle breedte van de pagina afgedrukt;
dat oogt prettiger. Het schilderij nr. 7, De
bomvrije kazerne te Vlissingen door Johan
Conrad Greive, is over de volle breedte
van de bladzijde afgedrukt, en daarom een
lust voor het oog. Het volgende biedt een
62
