Afb. 2. Foto uit het boek
gemeente Heinkenszand schaft zich in 1910
een dergelijk hulpmiddel aan. De patiënt
wordt op een houten raam gebonden (de
brancard) en deze komt onder een huif op
het rijtuig te staan. Warmtestoven houden
de patiënt warm; een bel bevindt zich onder
diens handbereik om de wagenvoerder te
waarschuwen. Wielen zijn met gummi, in die
tijd caoutchouc genaamd, bekleed.
Met deze nostalgie staat het boek vol,
en dan zijn we nog maar tot de inleiding
gevorderd. De schrijfstijl van Waldeck is
plezierig te volgen, en de door hem gevonden
foto's zijn meestal van een grote schoonheid.
Een foto op blz. 128 treft buitengewoon, als
minister Els Borst, zaliger gedachten, in
1999 een delegatie uit Zeeland ontvangt die
voor meer ambulances pleit. Het slot van
het boek, 15 bladzijden, is gereserveerd voor
foto's en bijzonderheden over het wagenpark
van de ambulancedienst. Dan volgen nog
bijlagen die ook niet te versmaden zijn,
bijvoorbeeld met de namen van medewer
kers op de ambulances en een overzicht van
de voertuigen, met technische details, zoals
de Opel Olympia uit 1957, die in Borssele
aan de Monsterstraat was gestationeerd,
kenteken DD-81-31, tot ambulance ver
bouwd door de firma Miesen in Bonn, in
dienst tussen 1961-1964, en uitgerust met
een blauw zwaailicht en imperiaal (voor
een extra brancard?). Dan sluit het boek
met een zeer uitvoerige lijst met noten (521
om precies te zijn), om aan te geven dat de
auteur niet over een nacht ijs is gegaan. Het
is een heerlijk boek van een groot liefhebber
en kenner van dit onderwerp.
Frank de Klerk
48
Ci
Wvmi
