Kind in de Tweede Wereldoorlog, deel I T. W. Rosmolen Afb. 1. De familie Rosmolen in 1940. Vader S. Rosmolen, Teun en moeder J.A. Rosmolen - de Wilde. (Afb. 1-3 collectie familie Rosmolen.) Ik ben geboren op 28 november 1934 op de eendenkooi die destijds was gelegen aan de Slikweg in de Gemeente Ellemeet op Schouwen-Duiveland. Mijn vader was oorspronkelijk waterbouwkundige, hij is gedurende enkele jaren werkzaam geweest bij de aanleg van de Afsluitdijk. Toen dit werk gereed was, volgde hij zijn vader op als kooiker. Op de eendenkooi kwamen regelmatig mensen langs, zoals de postbode en de veldwachter. Ik herinner me als kind de zor gelijke aard van de gesprekken. Omdat we afgelegen woonden, hadden we geen radio en electriciteit, al het nieuws kwam uit de krant of van passanten. In 1939, het was een prachtige zomer, hoorde ik mijn ouders over 'distributie' praten. Ze kochten een baaltje suiker, rijst en een vat petroleum, dat was heel belang rijk voor verlichting en koken. Intussen leerde ik ook fietsen, want ik zou het volgend jaar in Ellemeet naar school gaan. Op 1 september 1939 vielen de Duitse legers Polen binnen. Er kwam mobilisatie en ik zag mensen uit de buurt in hun slecht zittende uniformen naar hun oproeppunt vertrekken. Het vliegveld Haamstede, waar eerst de Fokkers en de DC 2 vlogen vanaf Rotterdam, werd nu een oorlogsvliegveld vanwaar Koolhoven1' en Fokker CV en G1's oefenvluchten maakten. Op zee was de oorlog al in volle gang, het dreunen van het zware geschut en de zwarte rookwolken hadden iets dreigends. Vanaf die tijd was mijn zorgeloze kindertijd voorbij en is nooit meer teruggekomen. Mijn vader werd opgeroepen voor de luchtbescherming, hij kreeg een gasmasker en moest van een geïmproviseerde toren luchtwaarnemingen doen. De waarnemingen moesten vanuit het postkantoor telefonisch worden doorgegeven. 30

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2018 | | pagina 31