Afb. 2. De toneelzaal van Zorgvliet, circa 1890. (Afb. 2 en 3: foto's uit het boek.) Het boek gaat over de opkomst en teloor gang van drie generaties Van Hattum, waarin ook de psychologie van de vrouwen royaal aan bod komt en over het bijzondere landhuis aan de Schelde. De uitkijktoren die J.C. in 1902 had laten bouwen in de over- tuin, wordt uiteindelijk Zorgvliet noodlottig. Uitkijktoren en kerktoren zijn de enige hoge punten in de omgeving en liggen in de front linie bij de bevrijding van Zuid-Beveland. Het betekent het einde van Zorgvliet. Alleen de twee adelaars met hun wapenschilden boven de toegangspoort aan de andere kant van de weg, in de overtuin, blijven intact. Daarachter wordt later het landhuis gebouwd dat nog in de familie is. In juni 1922 sterft Tinus, dertien jaar na zijn vader. Een paar weken voor zijn dood schrijft hij -aan boord van het schip Orania op weg naar Buenos Aires - een brief aan zijn zoon Freek, die dan in zijn eindexamen jaar zit. Tinus heeft wellicht een voorgevoel gehad van onheil en de behoefte gevoeld zijn zoon goede raad te geven, over hoe in het leven te staan en later in het bedrijf. De brief komt aan op het moment dat Tinus is begraven! Dat een brief met zo'n inhoud op zo'n bizar moment in de bus valt, valt Freek zwaar. Hij is een serieuze en harde werker, terwijl er ook losbollen in de familie zijn en alle varianten daar tussen in. Want het fortuin dat J.C. heeft binnengebracht is naar een hele reeks kinderen en kleinkinderen, neven en nichten gevloeid en iedereen vult het bestedingspatroon op eigen wijze in. Freek gaat in Delft studeren, doet het goed in het bedrijf en weet de zaak door de Tweede Wereldoorlog te loodsen. Hij is later ook betrokken bij de bouw van de Zeelandbrug. Was Jaan, de vrouw van Tinus, in 1924 als ambachtsvrouw geïnstalleerd en overeen komstig actief, Guusje, de vrouw van Freek, blijkt een ander karakter te hebben. Ze houdt van reizen en dat doet ze geregeld met haar man, maar veel meer kan ze niet aan. Zonen komen er niet. Met Guusje komt er een einde aan de reeks ambachtsvrouwen. De oudste dochter Machteld, de moeder van Anna van Suchtelen, vertrekt naar Amerika. Anna van Suchtelen, geboren in New York (1961) studeerde Nederlands in Groningen en Visual Arts in San Diego. Ze is beeldend kunstenaar. In haar werk spelen tekst en verhalen een cruciale rol. Wanneer ze in een boek van Anton Koolhaas (Vanwege een tere huid) leest over een huis met bijzondere ver trekken die aan een oude aannemersfamilie Afb. 3. Zorgvliet na de beschietingen van 1944. 46

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2018 | | pagina 48