'Gelachen dat we hebben...' Oerjaren van de Bevelandse popcultuur Jan J.B. Kuipers De Goese drummer Frank Beerens speelde van 1994 tot 2006 samen met de Zuid- Bevelandse 'oerrocker' Jan Blok. Beerens: De eerste sets van ons bandje Jan C. Blok the Southern Rockin' Boys bevatten meestal overbekende covers. Hits die iedereen nog wel kende. In de derde set zaten de eigen nummers, die veel minder positieve respons opriepen. Parels voor de zwijnen, noemde Jan die derde set altijd. Zomaar een anekdote uit de Bevelandse pop historie die, zoals elders wordt gekenmerkt, door grote vluchtigheid én 'gevestigde waarden' die decennia actief bleven. In dit artikel nemen we de Bevelandse popcultuur in de jaren zestig van de vorige eeuw onder de loep, met enkele uitschieters aan beide kanten. Het gaat om een impressie, met een 'focus' op een beperkt aantal ooggetui gen en muzikanten. Volledigheid is in dit bestek totaal onmogelijk: al in de late jaren zestig was het aantal bandjes en hun steeds wisselende samenstellingen vrijwel niet bij te houden, ook op de Bevelanden. Dat was aan het begin van het hier bespro ken decennium wel anders, al maakten de Bevelandse jongeren net als iedereen in de jaren vijftig al kennis met de nieuwe trends en dito artiesten. Dankzij de radio, en de in steeds meer huiskamers opduikende tele visietoestellen en platenspelers. De opmars van de transistorradio was misschien nog het belangrijkst. Een mistige Bill Haley Anderhalf jaar na de Ramp stelde de Goese predikant H.M. Strating en voorzitter van de Hervormde Jeugdraad vast dat de wereld kleiner was geworden. En dat gold vooral voor de jeugd. Die was wereldwijzer geworden. De jongeren reageren anders dan wij ouderen, zei hij in een interview met de PZC (3 augustus 1954). Daaraan merk je dat er ook in de Zeeuwse jeugd iets van dat moderne levensgevoel is gevaren, iets dat misschien wijst in de richting van het exis tentialisme. Het was volgens Strating geen stap achteruit: Nee, onze jeugd is eerlijker in menig opzicht dan de oudere generatie. Drie jaar later verrees in Goes de televisietoren, een massief symbool waaraan niemand voorbij kon zien. In datzelfde jaar 1957 keek ook de toen tienjarige Tom Rentmeester uit Ovezande naar de nieuwe televisie in huis. Een jaar of wat later kon het toestel op een mistige avond zelfs een Duitse zender ontvangen. Rentmeester in 2004: Plotseling staat hij daar: Bill Haley And His Comets in een sportzaal op het podium van een boksring met een echte haan op de touwen... sensationeel! Het beeld was slecht, het geluid was slecht, maar we hadden hem in levende lijve zien swingen op de buis. Leren jacks, petticoats Rentmeester nam later ook deel aan het nieuwe fenomeen van de bromnozems. Het woord 'nozem' is van 1955, een jaar of vijf later duiken de eerste Zeeuwse representanten op. Zeeuwse stadsbesturen zonnen al snel op verscherpte maatregelen tegen de lokale bromnozems, aldus de PZC op 30 juni 1961. Het was zelfs voorpagina nieuws. De knetterende bromfietscircuits waren een plaag geworden, berichtte de krant. Het vaste scheurrondje in Goes besloeg de Grote Markt, Lange Kerkstraat, Klokstraat, Lange Vorst- en Lombardstraat. Rentmeester was er op zeker moment ook bij. Van de zaterdagavonden herinnerde hij zich jongens met vetkuiven in zwartleren jacks, eventueel vergezeld door vriendinnen in petticoats. De Grote Markt staat vol met brommers en auto's, het uitgaansleven is in volle gang. Er wordt gedanst in De Prins van Oranje, Schouwburg Juliana en Het Schuttershof, maar vooraf is het altijd een pilsje nemen bij Ome Gerrit Luyk. Voor de cafés Nationaal (van Gerrit Luyk) en Flora (van zijn broer Jan Luyk) aan de Grote Markt stonden op zaterdagavond meer dan honderd brommers geparkeerd: Zündapp, Florett, Bianchi. Helmen waren nog niet verplicht. Bevelandse nozems trokken natuurlijk ook naar populaire bars in de omgeving, zoals Michieltje in Vlissingen. 14

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2019 | | pagina 16