Een vergeten oorlogsmonument in Wissenkerke Gerard de Fouw en Bart van Leerdam Op de begraafplaats van Wissenkerke staat het grafmonument voor Andries Dieleman, geboren op 2 april 1908 te Wissenkerke en gefusilleerd op 11 september 1944 te Valkenisse. Dit is het verhaal erachter. Veel gebeurt er niet op Noord-Beveland in de beginjaren van de oorlog. Het zijn meest kleine schermutselingen en luchtgevechten boven het eiland. Dan wordt het 4 september 1944. Antwerpen valt in handen van de gealli eerden. Vijf kilometer kade, veertig kilometer dokken en meer dan zeshonderd kranen komen ongeschonden uit de strijd. Daarmee kunnen de geallieerden in snel tempo veel goederen lossen. De optimistische geluiden en foute berichten van de Nederlandse regering in Londen en van Radio Oranje leiden een dag later tot Dolle Dinsdag. Zij vertelden dat Nederland elk moment bevrijd kon worden van de Duitse bezetting. Maar het zou nog tot 5 mei 1945 duren voordat Nederland echt bevrijd was. Reeds vroeg in de morgen van dinsdag 5 september beginnen Duitse soldaten en NSB'ers in paniek via het veer Kortgene- Wolphaartsdijk het eiland Noord-Beveland te verlaten. In heel Zeeland maken de radiobe richten de mensen opgewonden, maar nergens zo erg als op Noord-Beveland. Een paar ambtenaren komt nu in actie. Het lukt hen de veerboot Kortgene-Wolphaartsdijk onklaar te maken. Waarschijnlijk willen ze de Duitsers gevan gen houden op het eiland tot de bevrijders komen. Met de auto van dokter Bruynzeel uit Wissenkerke, die zij hadden gestolen, rijden zij over het eiland. Steeds meer neemt de opwinding onder de bevolking toe. Veel mensen steken de vlag uit omdat zij denken dat Noord-Beveland is bevrijd. We hebben er een verslag van. Het is geschreven door het Kortgeense meisje Corrie Schippers. Ze was leerlinge van de ULO in Kortgene. Ze schreef aan een familielid of aan een vriendin in Sint Philipsland. Op 5 september, Dolle Dinsdag, begint ze haar verhaal: Afb. 1. Monument Dieleman, Wissenkerke. (Collectie gemeentearchief Noord-Beveland.) 'Lieve Anny, O schat, o dot, ik ben zo zot! Lopen ze op Flipland ook al met Oranje op en vlaggen ze daar ook al? Hier lopen er al met Oranje op. Er wordt beweerd dat er op Colijnsplaat gevlagd wordt, maar ik weet niet of dat waar is. Wij hebben voor morgen niets te leren en nu ook niets te doen. Vanmiddag hebben we nog een uur school en dan vrij.' Daarna kan ze het waarschijnlijk in huis niet meer uithouden, want pas twee dagen later schrijft ze verder: 'Ja Annie, nu is het donderdag en in de tussen tijd is er heel wat gebeurd. 'k Zal proberen je alles geregeld te schrijven, maar of dat lukt weet ik niet. Op die bewuste dinsdag toen ik aan je brief begonnen ben, hebben we 's middags helemaal geen school meer gehad. Op 12 uur gingen we dus uit school naar huis. Overal waar je langs kwam, zag je vlaggen- stokken verschijnen. Ik dacht, o, dat zal bij ons nog wel niet zo zijn, maar toen ik thuis kwam was er beneden niemand te bekennen. Aangezien ik een beetje lawaai boven hoorde, duvelde ik de trap op. En jawel hoor. Daar waren ze met z'n drieën bezig de vlag aan de stok te doen, pa, moeder en meneer Mulder. Ik schrok me rot, kun je begrijpen! Even later stak pa als eerste Kortgenaar de vlag buiten het raam. Wat een feest! WW! 9

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2019 | | pagina 11