Op zondag 10 september mag Hulstaert om 20.00 uur naar huis. Van de commandant krijgt hij een bewijsje mee dat hij zich tot 22.00 uur (in spertijd dus) op straat mag bevinden. Na Hulstaert verschijnen de anderen voor het standgerecht. Zij worden allen ter dood veroordeeld, behalve Wim Niesthoven, die om onduidelijke redenen pas op zondagmorgen 10 september deze straf krijgt toebedeeld. Drukker Van de Velde uit Vlissingen ontvangt op zaterdag 9 september opdracht het aan plakbiljet met de doodvonnissen te maken (370 exemplaren). Het is ondertekend met Oberst und Kommandant, dat wil zeggen door de kolonel Reinhardt als Gerichtsherr in zijn functies van regimentscommandant en commandant van het Landfront Vlissingen. Bij lezing maakt het plakkaat de indruk in haast te zijn opgesteld. Zo zijn bijvoorbeeld de namen van verschillende ter dood veroor deelden onjuist gespeld. In de opdracht aan de drukker wordt later nog een wijziging aange bracht. Vermoedelijk om het doodvonnis van Wim Niesthoven uit Middelburg toe te voegen. De plakkaten zijn op maandag 11 septem ber gereed. Ze worden nog diezelfde dag op Walcheren en de Bevelanden aangeplakt. Op zaterdag 9 september of op zondagmorgen 10 september worden de gevangenen naar cellen in de Bomvrije Kazerne in Vlissingen overgebracht. Luciën Vandevijver uit Zelzate heeft eind november 1944 Walcheren bezocht met het doel naspeuringen naar zijn drie landgenoten te doen. Van personen die tijdens de bezetting in de Bomvrije Kazerne als personeelsleden hebben gewerkt, komt hij te weten dat Albert de Colvenaer, Yvan de Colvenaer, André Pierets, Wim Niesthoven en Andries Dieleman daar opgesloten hebben gezeten. Op maandagmorgen 11 september worden de gevangenen in een militaire vrachtauto geladen. Door de Slijkstraat en via de Badhuisstraat rijdt de auto naar de zogenaamde 'tweede duinen'. Met 'tweede duinen' wordt waarschijnlijk de tweede duin overgang bij Klein-Valkenisse bedoeld. Tussen de bunkersystemen Carmen en Fledermaus, die zich toentertijd in de duinen bij Klein- Valkenisse bevonden, worden de gevangenen terechtgesteld. De Pool Jan Rybicki, die in Duitse krijgsdienst is, staat die morgen op wacht. Hij maakt een situatieschets en geeft deze aan een inwoner van Vlissingen met het verzoek de tekening te zijner tijd aan het Nederlandse bestuur te geven. Na de oorlog vertelt hij de executies vanaf enige afstand te hebben gezien. De gevangenen moeten, nadat ze uit de vracht wagen zijn geklommen, onderlangs de duinen langs een omweg tegen een hoog duin opklim men. Boven aangekomen is het vuurpeloton, dat zich enigszins in de diepte bevindt, reeds aanwezig. De gevangenen, van wie de polsen met touwen zijn vastgebonden, worden in een rij opgesteld met hun rug naar de zee. Als het vuurpeloton gereed is, worden de executies voltrokken, waarna een Duitse legerarts bij allen de dood constateert. De lichamen worden ter plaatse in het duinzand begraven. Na de oorlog In het voorjaar van 1945 wordt met behulp van de schets van Rybicki zonder resultaat naar de slachtoffers gezocht. De Pool, die inmiddels dienst doet bij het geallieerde leger in Duitsland, wordt opgespoord. Op 10 januari 1946 bezoekt hij de toenmalige gemeente secretaris van Biggekerke, de heer De Wolf. Zij gaan naar de duinen, waar Rybicki de plaats van de terechtstelling aanwijst. Na zijn vertrek gaat De Wolf direct samen met de boswachter Stoffel Wijkhuys naar de execu tieplaats en markeert deze. Wijkhuys geeft de vindplaats door aan de bevoegde autoriteiten, waarop in bijzijn van de patholoog-anatoom Dr. J.P.L. Hulst uit Leiden op dinsdag 15 januari een onderzoek wordt ingesteld. In een massagraf bovenop de duinen aan de zeekant worden op ongeveer 1,5 meter diepte de lichamen van de vijf mannen gevonden. Dichtbij ligt het lichaam van een zesde dat wordt geïdentificeerd als Johan van der Weij. Hij is op dinsdag 19 september 1944 gefusil leerd. De herbegrafenis van Wim Niesthoven en Johan van der Weij vindt plaats op zaterdag 19 januari 1946 op de Algemene Begraafplaats te Middelburg. De lichamen van de drie Belgen worden op maandag 21 januari onder grote belangstelling in Zelzate (België) ter aarde besteld. 13

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2019 | | pagina 15