de Duitsers besloten thuis te gaan slapen, waardoor de crash onopgemerkt bleef. Toen de buurman merkte dat het alarm van de nachtwacht uitbleef, ging hij naar het wacht lokaal in de kerk, op slechts dertig meter afstand. Hij vond daar het dienstrooster met de namen van de mensen die eigenlijk aanwezig behoorden te zijn. Hij is toen in spertijd naar de dichtstbij wonende wacht gefietst, heeft hem wakker gemaakt en de situatie uitgelegd. Deze nachtwachter heeft vervolgens zijn medewachten gewekt en de Duitsers van het geval op de hoogte gebracht. En ging er een klein uur voorbij voordat de Duitse bezetting op de hoogte was. Toen zij in de Ooststraat arriveerden dachten zij niet anders dan dat alle bewo ners nog onder het puin bedolven waren. Wat precies tussen de Duitsers en de nachtwach ten plaatsvond en wat er gezegd is en mis schien ook afgesproken, is niet bekend. De betrokken Kapellenaars zijn allen inmiddels overleden. Het verhaal van de vliegenier De twee gewonde vliegeniers werden uit het wrak gehaald en naar Antwerpen gebracht voor medische zorg. Het verhaal wil dat één van hen aan een verpleegster het verhaal vertelde van de oorzaak van de crash. Deze man kon maar niet geloven dat alle bewo ners van de huizen waarop het vliegtuig was gestort het hadden overleefd en zelfs niet gewond waren. Zijn relaas kwam hierop neer dat het toestel tijdens de terugtocht van het luchtruim boven Londen, boven de Westerschelde in een luchtgevecht verwikkeld was geraakt met een geallieerd toestel waarbij de piloot zwaar getroffen werd, zodat anderen het vliegen moesten overnemen. Dit gaf veel pro blemen in die nauwe cockpit. Tegelijkertijd was de stuurinrichting beschadigd zodat het toestel alleen nog in bochten kon vliegen. Bovendien was het aardedonker en verloor men op zeker moment zoveel hoogte dat men dacht gauw te zullen neerstorten, hetgeen dan ook tenslotte gebeurde, dit alles aldus Afb. 5. Drogisterij Brouwer, situatie omstreeks 1970. (Foto J. Brouwer.) dit niet met name genoemd beman ningslid en de verpleegster. De Ortskommandant uit Goes kwam enige dagen later ook een kijkje nemen bij de ruïne. Hij moet toen gezegd hebben: 'Wat? Zijn er van onder dit puin tien personen levend gered? Dit is niets minder dan een Godswonder.' De bewoners hebben dat even eens hun leven lang geloofd. Wat erna plaatsvond De familie Brouwer werd door omwonen den liefdevol opgenomen en van kleding voorzien. De Duitsers zetten de straat af en evacueerden de buren die het dichtst bij de rampplaats woonden, voordat zij doden en gewonden gingen bergen. Zij dachten in eerste instantie dat alle bewoners onder het puin lagen. Weken later, toen het puin geruimd was, mocht er een noodwinkel en een noodbakkerij worden gebouwd. Intussen kon het broodbakken doorgaan bij collega bakkers. Ook de winkel van Brouwer werd aan ruimte geholpen totdat de noodwinkel klaar was. De bereid heid om te helpen was groot. Pas toen de nieuwbouw in 1949 klaar was, zijn de nood gebouwen afgebroken. Een iets langere versie van dit artikel stond in de Spuije, aflevering 89, 2013. 5

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2019 | | pagina 7