13 Zo waren er in de ene staat grootschalige fusie-operaties, maar in een andere juist niet. Het Waddeneiland Gröde met totaal negen inwoners op een oppervlakte van 252 hectare is er de kleinste gemeente. Wat betreft het aantal inwoners per gemeente heeft Denemarken (qua welvaart, oppervlakte en inwonertal vergelijkbaar met Nederland) gemiddeld meer inwoners per gemeente dan Nederland. Denemarken telt nu nog slechts 98 gemeenten, met gemiddelde van ruim 56.000 inwoners. Slechts acht Deense gemeenten hebben minder dan 20.000 inwo ners. In Nederland zijn dat er nog ongeveer 140. Qua oppervlakte zijn de Deense gemeen ten vier keer zo groot als de Nederlandse. Het blijft lastig gemeenten van het ene land te vergelijken met die van een ander land. De taken en verantwoordelijkheden verschillen, de bevolkingsdichtheid is erg verschillend, het aantal bestuurslagen varieert (in Nederland drie, maar in andere landen ligt dat soms anders, denk bijvoorbeeld eens aan België, waar ze er vier hebben). Maar ondanks die verschillen zien we ook in het buitenland vergelijkbare processen van bestuurlijke schaalvergroting. Vanaf de tweede helft van de twintigste eeuw tot 2015 is het aantal gemeenten in België en Nederland sterk teruggelopen. Dat is ook in andere landen te zien met opvallende cijfers voor Bulgarije (1389 naar 265), Zweden (2281 naar 290) en Denemarken (1387 naar 98). Waar leg je de grens? Met de constatering, dat Zuid-Beveland niet voorop loopt in Zeeland, Zeeland niet in Nederland en Nederland geen koploper is in Europa voor wat betreft het afname-per- centage van gemeenten en de gemiddelde grootte komen we nu toe aan de vraag. Waar leg je de grens? De historische grenzen zijn bijna geheel verdwenen, met uitzondering van een klein stukje bij de dorpen Hansweert en Eversdijk. Andere criteria zoals omvang en bestuurskracht tellen veel zwaarder. Dus hoe groot moet een gemeente eigenlijk zijn? Moeten de Zuid-Bevelandse gemeenten opgaan in een nog groter geheel? We vragen ons dan ook af hoe lang de huidige Bevelandse gemeentegrenzen nog stand houden. Deze nieuwe tijd vraagt weer nieuwe oplossingen met wellicht ook weer een nieuw kaart van de politiek-ruimtelijke organisatie in Zeeland. Noten: 1. J. Bruins, Een kerk en veertig huizen, Ovezande, een Bevelandse gemeenschap: het tijdperk van de ambachtsheren, de wezenzorg en de strijd om de kerk, Goes 1989, p. 18. 2. https://isgeschiedenis.nl/nieuws/ grondwetsherziening-van-1848. 3. https://isgeschiedenis.nl/nieuws/ grondwetsherziening-van-1848. 4. Parlement.com. 5. J. Bruijns, J.B. Kuipers en J. de Ruiter, Dorpen in de Zak, Goes 1996, p. 15. 6. Aad de Klerk, Een burgemeester voor samen, Thorbecke's - vergeefse - poging tot gemeentelijke schaalvergroting, in Zeeland geboekt, 27 augustus 2013. 7. https://www.de-bevelander. nl/nieuws/algemeen/267898/ hoe-een-dominicus-burgemeester-werd. 8. Dorpen in de Zak, p. 77. 9. Mark Barrois, Stemmingmakerij op www.jongehistorici.nl.

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2020 | | pagina 15