Zijn verzetswerk deed hij wel met overtuiging.
Over de bevrijding in Goes: op 28/29 oktober is
Goes bevrijd. Ik herinner me nog dat we angstig
waren, niet wetend wat ons te wachten stond.
We waren met ons vieren thuis, vader, moeder,
een zus en ik. We zijn toen de hele nacht opge
bleven. Juist op die dag is Nico gefusilleerd.
We wisten dat niet, maar het was of we dit
voorvoelden.37)
Vrije stemmen van de Ganzestad
Op 19 mei 1945 wordt er door de familie
Corstanje een overlijdensbericht verzonden
met als tekst: Heden bereikte ons het droevig
bericht, dat 28 October 1944 te Den Haag
op 25-jarigen leeftijd door den bezetter is
gefusilleerd, onze lieve NICO. Deze rouwkaart
is ondertekend door zijn ouders, broer en
zussen. Tot de ondertekenaars behoren ook zijn
verloofde Lien Willeboer met haar ouders, zus
en verloofde.38)
Een advertentie met dezelfde tekst verschijnt
in Vrije Stemmen, Dagblad voor Zeeland op 23
mei 1945. In dezelfde krant verschijnt er op 16
juni 1945 een dankbetuiging.39)
In de aanloop naar de bevrijding verscheen
vanaf 7 september 1944 Vrije stemmen uit de
Ganzestad wekelijks in Goes. Het was een een
voudig, tweezijdig gestencild illegaal pamflet
waar berichten over de op handen zijnde
bevrijding werden gepubliceerd. Het blaadje is
tot aan de bevrijding van Goes op 29 oktober
1944 verschenen.
Afb. 9. Boerderij Aaltenseweg 105 te
Varsseveld, waar Nicolaas Corstanje onderge
doken zou hebben gezeten. (Foto auteur.)
Daarna werd het een krantje dat vanaf
4 november 1944 dagelijks verscheen. Eigenlijk
nog steeds als pamflet met twee pagina's en op
zaterdag met 4 pagina's. De redactie was geves
tigd aan de Kerkstraat 40 te Goes en later aan
de Beestenmarkt 2 te Goes. Vanaf 30 januari
1945 verscheen het in een iets groter formaat
en was de naam van de krant Vrije Stemmen,
dagblad voor Zeeland.40)
Naamloos begraven
Nadat Nico Corstanje met negen anderen op
de Waaldorpervlakte was gefusilleerd, zijn alle
lichamen in een naamloos graf begraven. In
1947 is het graf met de tien lichamen gevon
den. Een van de slachtoffers kon niet worden
geïdentificeerd. De stoffelijke resten werden
overgebracht naar het laboratorium van de
Dienst identificatie en berging van het minis
terie van Oorlog. Toen ook hier identificatie
niet mogelijk bleek zijn de resten herbegraven
in het Nederlandse erehof op de gemeen
telijke begraafplaats Rusthof te Leusden bij
Amersfoort. In 2012 - toen de techniek met
o.a. DNA veel verbeterd was - zijn onbekende
personen weer opgegraven. Vergelijking met
het DNA-profiel van zijn zus Sara Corstanje
leverde toen een match op. In bijzijn van
familieleden werd Nico Corstanje op 22 april
2013 herbegraven op het Nederlands ereveld te
Loenen.41)
In het archief van het NIOD liggen verschillende
verklaringen en correspondentie over Nico
Corstanje. Daarbij ook een handgeschreven
briefje, als begeleiding bij een ingezonden
formulier, van zijn moeder Maria Johanna
Corstanje-Sinke:
Hierbij de gegevens voor het formulier plus
photo's. Nu laat ik het aan u over welke u er
bij doet. Vlieger was zijn beroep in Den Helder
1940. Kantoorbediende in de bezettingstijd.
Zijn laatste standplaats in onderduikerstijd was
Den Haag vanaf mei 1943 tot 28 oktober 1944.
Die ene foto is gemaakt tijdens het onderdui
ken, en die in is namaak van een groot
portret voor de familie omdat die er ook een
wilde hebben. U zult het wel zien welke sur
rogaat is. Hij is naar de Scheveningse gevan
genis vervoerd, maar is daar maar een dag
geweest. Omdat ze genoeg bewijsmateriaal
hadden en hij de schuld allemaal op zich nam.
11
