V 1 H I NlGIHti „tt* K Hltot-i" llflfLINAI:
^fif*§r'Mijirrr it*tli-rtttrqadwittq
«p «Lr.MjUq 1 4 miffl 1 W&1 J( i 7,30 W,
J* imJ 4* HWW. &f, School 1*
Ot'<&*y 7
2 Notvt*» f J
.- V- 3 liiyckü'rcn tfuhtcn mi mcikdeliho'-.
4 Viril», p-nniopm.-Ow
- 5 VmhgllMKhlUtiMii *^&v- A
b
f VwiAag luaaichl 4*ut»n«d
fl &|dr#gv -W^lcwaypJtglno"
9 6»3lUL"i"!C"'i-Prinp. 3 TMAlum w4g*ftl
biUwi »#ti 4* hirin L 4* K*rr*r t*
P J,
Pi^n44 H Jkr Chr. --ill+gi**»
10 RomJ"f»*{i
11
Afb. 8. Uitnodiging voor de algemene leden
vergadering van Ziekenzorg op 14 maart 1961,
met aantekeningen van secretaris J.M. Fraanje.
(Notulenboek Ziekenzorg, Biezelinge.)
De wervingsactie had succes, want in de jaarver
gadering van 1938 kon penningmeester Van der
Have-Lucieer melden dat nagenoeg allen nu lid
waren van de wijkverpleging.15)
Bij Ziekenzorg speelde halverwege de jaren
twintig een discussie die bij Liefdadigheid naar
Vermogen bijna dertig jaar eerder al was bespro
ken. Wat te doen met inwoners van Biezelinge
die geen lid waren, maar toch materiaal wilden
gebruiken? Het was een paar keer gebeurd dat
men het materiaal verstrekte op voorwaarde dat
de lener lid werd. Velen binnen de vereniging
vonden dat onrechtvaardig omdat zij al vele jaren
betaalden en de nieuwe leden zonder zelf veel
bij te dragen daarvan konden profiteren. In de
jaarvergadering van 1926 werd daarom besloten
dat mensen die pas lid werden als het echt nodig
was, een intreegeld van 5,- moesten betalen.
In die tijd nam men ook het besluit geen ver
sterkende middelen meer te verstrekken aan de
leden, behalve in echte noodgevallen. Ieder die
dat kon moest beroep doen op andere instanties.
Zo nu en dan vroeg het bestuur zich af of er
geïnvesteerd moest worden in een ijsbewaring.
IJs werd gebruikt voor de afkoeling van ont
stekingen en het verminderen van pijn. Om ijs
tijdelijk te bewaren moest een ijskist worden
aangeschaft. Besloten werd dat te doen en ijs
aan te kopen wanneer dat nodig was. In het
begin kwam het uit Middelburg, van ijsfabriek
Walcheren, later ook uit Goes. Om het ijs goed
te kunnen gebruiken werd een ijsblaas gekocht.
Een zak van rubber, waar stukjes ijs in werden
gedaan en die vervolgens op de te koelen plaats
werd gelegd.
In de jaren twintig en dertig nam het ledental
van Ziekenzorg geleidelijk aan toe en aan de
vooravond van de Tweede Wereldoorlog waren
er ongeveer 270 leden. Aan het eind van de
oorlog liep dat op tot 305. Die legden samen
ongeveer 300,- in en dat was op dat moment
ruim voldoende om de materialenvoorraad
op peil te houden. Ook bij Liefdadigheid naar
Vermogen liep het ledental gestaag op, naar 322
in 1939 en 391 in 1945.
De Tweede Wereldoorlog had voor zover bekend
weinig invloed op de activiteiten van de zorgver-
enigingen. In de notulen van Ziekenzorg wordt er
niets over gezegd en ook tijdens de vergaderin
gen van de andere verenigingen lijkt er weinig of
geen aandacht voor te zijn geweest. De uitlenin
gen van materiaal en de werkzaamheden van
de wijkzuster gingen in die jaren gewoon door.
Nieuwe activiteiten waren er echter niet.
Dat veranderde in de jaren na de oorlog. In 1947
kwam het bestuur van de wijkverpleging met
een voorstel om zich aan te sluiten bij de lan
delijke vereniging Het Groene Kruis. Er werd dat
jaar nog geen besluit over genomen, maar in de
jaarvergadering van oktober 1948 was het zover.
In diezelfde vergadering nam men het besluit
een wijkgebouw te stichten. Het was een grote
investering, maar die had veel voordelen. Zo
konden er cursussen worden gegeven, diende
het als consultatiebureau en er konden hoog-
tezonbestralingen worden uitgevoerd. De
kinderarts kon daar consultaties houden en de
Kapellenaars zouden veel minder vaak naar Goes
moeten voor behandelingen.
41
