edelen verbitterd en vernederd heeft, met eene onbegrijpelijke "niaiserie"
kuikenachtigheid) zich in hunne handen stelt. "Neen,-", de sleutel tot
het voortreffelijke in Floris V moet nog gevonden worden." En de listige
koning van Frankrijk maakte handig gebruik van Floris V om, mèt Henegouwen,
het Huis Avesnes) een "Einkreisungspolitik" tegen het vrijheidslievende
Vlaamsche volk te organiseeren; waardoor ook Zeeland in de raderen van de
"internationale"-politiek vermalen dreigde te raken.
De zeeuwsche edelen, het gevaar ziende aankomen, hebben toen, na den dood
van Floris V, vrijwel eenparig den eed van leenhulde afgelegd in handen van
Gwijde van Vlaanderen (uit het Huis Dampierre), vooraf gegaan door Jan van
Renesseden lateren held en strateeg in den Guldensporenslag bij Kortrijk
(11 juli 1302); te weten: Florens, Jan, Raes, en Wolfert van Borselen (de
jongere); Hendrik Buffel, Henric van Zoutelande, Niklaes van Cats, Henric
van Cruiningen, Jan en Raes Mulard en -nog anderen. Men kent het verloop:
- Van der Schelde ter zeewaart in
Zoo kwam 't al ter hulpe den grave, (van Vlaanderen)
Elck met een gepinden Stave,-" (een "goedendag").
De Slag bij Kortrijk (op den Groeninger kouter) het "Waterloo" der middel
eeuwen waarbij "de Zeeuwsche reserve, onder leiding van Jan van Renesse,
met "die van Ter Goes" (uit Goes dus), ten slotte den doorslag gaven ten
gunste van de Vlamingen, a été un coup mortel h. la própondérance francaise
een doodelijke slag aan het Fransche overwicht; het werd een keerpunt in de
geschiedenis der Nederlanden, (aldus profdr.Henri Pirenne).
Maar, o misselijk feit! -Terwijl heel Vlaanderen (minus de "Leliaerts") en
de Vlaamsche-gezinde adel van Zeeland was uitgerukt om het vaderland te ver
dedigen, had de tweede zoon van den Henegouwer, jonker Willem, van Zeeland
uit, het wecrlooze Vlaamsche land (waarvan het huidige Zeeuwsche-Vlaanderen
een integreerend deel t'.vormde), g e pil u n d 0 r d en gebrandschat! (zie:
prof.P.JBlok, "Geschiedenis van het Nederlandsche volk" 3 (deel I, bladz.
158)
En op het slagveld bij Kortrijk vond men, nè. den slag, in de Fransche rangen
gesneuveld, ook het lijk van Jean d'avesnes, oudsten zoon van den Henegouw-
schen-graaf-van-Holland! (Eens: schildknaap van Floris V)
En dan krijgen we, in 1303> als de slinger van een klok den terugslag.
Het Fransche "pantser-leger" (onder Robert van Artois) was weliswaar
voorloopig verslagen, maar in het Noorden zetelde nog het "volksvijandige)
Huis Avesnes. Er op af dus
Op 20 maart 130^- behaalde een Vlaamsch-Zeeuwsche krijgsmacht op het eiland
DÏÏIVELAND een groote overwinning op een Hollands-Stichtsche troepen
macht van den graaf van Holland-Henegouwen.
Jan van Renesse als immer voorvechter van de Dietsche volkszaak (la cause
thioisehad hier wederom de leiding, tezamen ditmaal met den Zeeuwschen
edelman Florens van Borselen, met aanhang.
Er ontstond een enorme wanorde in hot Hollands-Stichtsche kamp; door dc
duisternis misleid, gingen "Friezen" (Kennemers, èf lieden uit het Over-
sticht?) en Hollanders elkander te-lijf! - Aldus vertelt ons "do Clerc uten
Lagen Landen bi der see", in z'n "Kronijk van Holland".
Wie zich nog eenigszins kon oriönteeren, trachtte door hot zuigende zand
van het strand (de slikken) de schepen te bereiken. Velen bleven steken en
werden afgemaakt. Anderen worden gevangen genomen, v/aaronder o triomf!
de bisschop van Utrecht, Guy van Avesnes. Deze laatste v;erd afgevoerd
naar Vlaanderen, en op het grafelijk slot van Wynendale (bij Torhout) ge
ïnterneerd.
De nederlaag was voor de Avcsnes een enorme ramp 1). Velen van hun trouwe
edelen, zoowel uit Holland als uit het Sticht, alsmede vele burgers, waren
in het strijdgewoel omgekomen; o.a„: Nicolans Persijn, Dire van Haerlem;
noot 1): zie: Jacques Sabbe,"De vijandelijkheden tussen de Avesnes en de Dam-
pierres in Zeeland, Holland en Utrecht van 1303-1303" (Gent, 1951
bladz. 223 - 303)
